عبدالله سالم البدری دبیر کل پیشین اوپک که اخیرا بعد از ده سال جایش را به محمد بارکیندو داد، پیش از پایان دبیر کلی اش، گفتگویی با The business year انجام داد که در آن به نقش ویژه ایران در این سازمان اشاره دارد. او می گوید که ایران یکی از پنج بنیان گذار اوپک است و همواره نقشی سازنده و فعال در این سازمان ایفا کرده است و در آینده نیز با توجه به افزایش نیاز به نفت، ایران نقشی مهم در تامین نفت جهان خواهد داشت.
ایران یکی از اعضای بنیان گذار و جزو بزرگ ترین تولید کنندگان است، این کشور چه نقشی در تاریخچه سازمان داشته و امروز چه نقشی ایفا می کند؟
ایران در سال 1960 یکی از پنج بنیان گذار اوپک بود. این کشور تاکنون میزبان چندین همایش وزیران اوپک و همچنین در مواردی میزبان همایش روسای جمهور اوپک بوده است. همچنین اولین سمت دبیر کلی اوپک در سال 1961 را نیز در کارنامه دارد و افراد زیادی از این کشور در دبیرخانه اوپک نقش های مهم و سازنده ای ایفا کرده اند. ایران در طول سال ها، کمک های شایانی به این سازمان کرده است. همچنین امروزه نیز ایران نقشی سازنده و فعال ایفا می کند. ما از این حمایت ها قدردانی کرده و برای آن احترام فراوانی قایل هستیم. و این برای سایر کشورهای عضو نیز صادق است، صدای همه آنها شنیده می‌شود و نظراتشان برای حال و آینده سازمان مهم است.
از زمان رسیدن به توافق هسته ای (برجام)، ایران تولید نفت خود را افزایش داده و صادرات آن را تقویت کرده است. ذخایر ایران برای بازار جهانی از چه اهمیتی برخوردارست؟
بازگشت کامل ایران به بازار نفت با استقبال مواجه است. ایران کشور مهمی است، یکی از اعضای بنیادین اوپک و از عناصر کلیدی بازار نفت جهانی به شمار می رود. ذخایر هیدروکربن عظیم و نیروی انسانی عالی دارد، تولید و صادرات نفت این کشور موجب ثبات بازار نفت در آینده خواهد بود. جهان در آینده به نفت بیشتری نیاز دارد. نیاز به نفت در سال 2040 نزدیک به 110 میلیون بشکه در روز تخمین زده شده، که نسبت به امروزه 17 میلیون بشکه بیشتر است. هیچ شکی نیست که ایران نقش مهمی در کمک به دستیابی به این هدف ایفا خواهد کرد.
نظر شما در مورد همکاری های بیشتر بین شرکت های محلی و چندملیتی برای توسعه پروژه های درون ایران چیست؟
ایران با داشتن سومین ذخیره بزرگ نفتی و بزرگترین ذخیره گاز جهان فرصت های بی شماری برای همکاری مشترک بین شرکت های چند ملیتی و شرکت های داخلی دارد. واضح است که در حال حاضر علاقه قابل توجهی از سوی طیف گسترده ای از شرکت های بین المللی برای همکاری با ایران وجود دارد. اینکه چگونه این مساله تکامل یابد بستگی به دولت ایران و وزارت نفت دارد، اما در این شکی نیست که توسعه بلند مدت آن وابسته به همکاری های بزرگتری با شرکت های نفتی بین المللی خواهد بود. من امیدوارم که آنها بتوانند به یک تفاهم مشترکی برسند که تمامی طرفین را راضی کند، تفاهمی که باعث گسترش تولید و صادرات ایران شود.
چشم انداز بازار نفت در زمان باقی مانده از سال 2016 چگونه می‌بینید؟
نشانه ها حاکی از این است که با ورود به نیمه دوم سال 2016 عرضه و تقاضا درحال به تعادل رسیدن است. رشد اقتصادی برای ایران در سال 2016 به 3.1 درصد رسیده است، که از سال گذشته بیشتر است. انتظار می رود عرضه اضافه نفت کشورهایی که در اوپک عضو نیستند به 740 هزار بشکه در روز برسد، بدین معنی که انتظار می رود میانگین نیاز کلی برای نفت خام اوپک در 2016 بالغ بر 31.5 میلیون بشکه در روز باشد، که 1.8 میلیون بشکه در روز نسبت به سال 2015 بیشتر است. ما امیدواریم که تا پایان سال بازار با ثبات تری را شاهد باشیم. این امر هم به سود تولیدکنندگان و هم به سود مصرف کنندگان است.
در طول چند سال گذشته ما شاهد عرضه قابل توجهی از سوی کشورهای خارج از اوپک بودیم، با اینکه قراردادهای خارج از اوپک در این سال نیز پیش بینی می‌شوند، پیش بینی می کنید بیشترین رشد عرضه بلند مدت از کجا تامین شود؟
در بین سال های 2013 تا 2015، تولیدات غیر اوپک به بیش از 5 میلیون بشکه در سال افزایش یافت، که عامل اصلی پیشی گرفتن عرضه از تقاضا بود و همان طور که در سوال قبلی اشاره کردم، امسال نیز انتظار قراردادهایی با عرضه کننده های خارج از اوپک می رود. با توجه به اینکه بخش زیادی از این افزایش تولید خارج از اوپک تولیدات پرهزینه بوده است. پیش بینی می‌شود در بلند مدت بین سال های 2015 تا 2035 رشد مایعات غیر اوپک محدود شود، با افزایشی حدود 3 میلیون بشکه در روز، پس از آن تا سال 2040 به آرامی کاهش می یابد. اوپک حامی اصلی رشد عرضه پس از سال 2020 خواهد بود. انتظار می رود در دوره 20 ساله بین 2020 تا 2040، نفت خام اوپک 10 میلیون بشکه در روز افزایش یابد و به سطحی بیش تر از 40 میلیون بشکه در روز برسد. پیش بینی می شود تا آن زمان صادرات نفت خام اوپک در مقایسه با اکنون که چیزی حدود 33 درصد است تا 37 درصد افزایش یابد.
دیدگاه اوپک در مورد توافق پاریس که در کنفرانس آب و هوا در پاریس (COP21) در دسامبر 2015 به دست آمد چیست؟
اوپک از توافق به دست آمده در دسامبر گذشته در پاریس استقبال می کند. تغییرات آب و هوا و محیط زیست نگرانی همه ماست و تمامی کشورهای عضو اوپک بخشی از توافق پاریس بودند، که همکاری (INDC) خود را ثبت کردند. اگرچه ما نیازمند این هستیم که درباره آینده انرژی خود واقع بین باشیم. آیا انرژی های تجدیدپذیر می توانند نیازهای جهان را تامین کنند؟ خیر نمی‌توانند. آیا ما به تمامی منابع انرژی نیاز داریم؟ بله نیاز داریم. آیا سوخت های فسیلی در دهه های آتی تکیه گاه اصلی تامین سوخت هستند؟ بله ما معتقدیم که هستند. مهم است که بر محافظت از محیط زیست تاکید کنیم و استفاده از نفت و گاز با آن سازگار نیست. ما همچنان می توانیم از نفت و گاز استفاده کنیم و محیط پاکیزه تری داشته باشیم، و این به معنی تمرکز بر تکنولوژی های جدید است. ما در اوپک به اهمیت جستجوی دائمی برای پیشرفت اعتبار زیست محیطی نفت چه در استخراج و چه در مصرف پی برده ایم. علاوه بر این، نباید فراموش کنیم که امروزه حدود 2.7 میلیارد نفر یا بیشتر برای تامین نیازهای روزانه شان نیازمند توده های زیستی هستند و 1.3 میلیارد نفر به برق دسترسی ندارند. این مردم برای زندگی و رونق نیازمند دسترسی قابل اطمینان و ایمن به خدمات انرژی مدرن هستند. باید یادمان باشد که سه ستون توسعه پایدار (اقتصاد، محیط زیست و مسایل اجتماعی) برای مردم جهان معانی مختلفی دارند.
