گام های تازه برای ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژی‌ﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ در ایران

اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ زیستی در اﯾﺮان و ﺟﻬﺎن

 

در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار، ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ و ﮐﻨﺘﺮل اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺎزﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای ﺳﺒﺐ ﺷﺪه ﺗﺎ ﮐﺸﻮرﻫﺎی زﯾﺎدی ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ را درﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺧﻮد دﻧﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪ. در ﺳﺎل 2015 از ﮐﻞ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺟﻬﺎن در ﺳﺎل ، ﺣﺪود 78.4درﺻﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ، 2.3 درﺻﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮق ﻫﺴﺘﻪ ای و 19.3 درﺻﺪ ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﯿﻤﯽ از اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ از ﻃﺮﯾﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﺳﻨﺘﯽ از زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎ (ﺳﻮزاﻧﺪن ﭼﻮب و ﺿﺎﯾﻌﺎت و…) و ﻧﯿﻤﯽ دﯾﮕﺮ ﺗﻮﺳﻂ روشﻫﺎی ﻧﻮﯾﻦ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ.

اﻧﺮژی ﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﻧﻮﯾﻦ ﺷﺎﻣﻞ اﻧﺮژی ﮔﺮﻣﺎﯾﯽ ﺧﻮرﺷﯿﺪی، زﯾﺴﺘﯽ و زﻣﯿﻦﮔﺮﻣﺎﯾﯽ (در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﺮﻣﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ)، اﻧﺮژی ﺑﺮق ﺑﺎدی، ﺧﻮرﺷﯿﺪی، زﯾﺴﺘﯽ، زﻣﯿﻦﮔﺮﻣﺎﯾﯽ و ﺑﺮق آﺑﯽ (ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ) و زﯾﺴﺖﺳﻮﺧﺖﻫﺎ (ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ) ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻮﺧﺖ، ﮔﺮﻣﺎ، ﮔﺎز و ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ و ﯾﺎ ﻧﻮﯾﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﺑﯿﺶ از 10 درﺻﺪ ﻣﺼﺮف ﮐﻞ اﻧﺮژی اﯾﻦ ﺳﺎل را ﺗﺸﮑﯿﻞ داده اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﺎدل ﺑﺎ 50 درﺻﺪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ گزارش سال 2015، ﺣﺪود 0.8 درﺻﺪ از ﮐﻞ اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺟﻬﺎن در ﺣﻮزه زﯾﺴﺖ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺎدل ﺑﺎ 4.1درﺻﺪ از ﮐﻞ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ. ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﻬﻢ اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ از ﮐﻞ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﺳﺎل 2020 ﺑﻪ 57 درﺻﺪ ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ 45 درﺻﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﺮﻣﺎ و ﺑﺮق ﺑﺎ ﮐﻤﮏ زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎ (ﺳﻮزاﻧﺪن زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ و ﻓﺮآوری زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎ و ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژی ﺑﻪ روش ﻧﻮﯾﻦ) و 12 درﺻﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﻣﯽﺷﻮد. مرکز پژوهشهای مجلس گزارشی مفصلی در باره وضعیت انرژی های زیستی تجدیدپذیر در ایران و جهان تهیه کرده است که بخشی از آن را می خوانید.

 

ﻣﻘﺪار ﮐﻠﯽ زﯾﺴﺖﺗﻮده ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮراك ورودی ﺻﻨﻌﺖ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ، ﻧﻘﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ در ﺟﻬﺖ ﮔﯿﺮی ﮐﺸﻮرﻫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاریﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻦ ﺳﻮﺧﺖ دارد

 

اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ زیستی

درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮔﺴﺘﺮدهای ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ ازﺟﻤﻠﻪ اﻧﺮژیﺧﻮرﺷﯿﺪی، اﻟﮑﺘﺮﯾﺴﯿﺘﻪ و زﯾﺴﺘﯽ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ درﺣﺎل اﻧﺠﺎم اﺳﺖ. ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﯾﮑﯽ از ﮔﺰﯾﻨﻪﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺑﺮﺧﻮردار از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﮕﻞ و زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی دﻧﺒﺎل ﻣﯽﺷﻮد  ﻣﻘﺪار ﮐﻠﯽ زﯾﺴﺖﺗﻮده ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮراك ورودی ﺻﻨﻌﺖ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ، ﻧﻘﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻤﯽ در ﺟﻬﺖﮔﯿﺮی ﮐﺸﻮرﻫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاریﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻦ ﺳﻮﺧﺖ دارد.

ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﺗﺤﺎدﯾﻪ اروﭘﺎ در ﺳﺎل 2012 ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﺮﺧﻮرداری از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺘﻨﻮع، 280 ﻣﯿﻠﯿﻮن ﺗﻦ زﯾﺴﺖﺗﻮده در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻪ و ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً 13 درﺻﺪ از ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﺟﻬﺎن را ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﺮده اﺳﺖ اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻫﻤﺎن ﺳﺎل آﻣﺮﯾﮑﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺑﺎ 51 درﺻﺪ، آﻣﺮﯾﮑﺎی ﻻﺗﯿﻦ ﺑﺎ 29 درﺻﺪ، آﺳﯿﺎی ﺷﺮﻗﯽ ﺑﺎ 6 درﺻﺪ و آﻓﺮﯾﻘﺎ و ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﺪود 1.6درﺻﺪ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﺟﻬﺎن ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ.

ﭘﯿﺸﺮانﻫا

ﭘﯿﺸﺮانﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﮐﺎﻫﺶ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ و اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ زﯾﺴﺘﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ، اﻣﻨﯿﺖ و اﺳﺘﻘﻼل اﻧﺮژی، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار و ﮐﺎﻫﺶ اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺎزﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای و دﯾﮕﺮ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺳﻤﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎك، در ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ازﺟﻤﻠﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ در ﺳﺒﺪ اﻧﺮژی ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻧﻘﺶ دارﻧﺪ. درﻋﯿﻦﺣﺎل، اﺗﺨﺎذ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺗﺮوﯾﺞ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ، ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪد و ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﻣﯿﺰان ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ در دﺳﺘﺮس، ﻣﯿﺰان واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ واردات ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ و اﻧﺮژی، ﺳﻄﺢ درآﻣﺪ و ﭘﺬﯾﺮش اﯾﻦ ﻧﻮع اﻧﺮژی از ﻃﺮف ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ. در ﺟﺪول ﻣﯿﺰان ﻣﻨﺎﺑﻊ زﯾﺴﺘﯽ در دﺳﺘﺮس، ﺳﻄﺢ ﻧﻮآوری، ﺳﻄﺢ درآﻣﺪ و ﻣﯿﺰان واردات ﺳﻮﺧﺖ و اﻧﺮژی ﭘﻨﺞ ﮐﺸﻮر ﺑﺮﺗﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ازﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖ و ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻗﺎره آﻓﺮﯾﻘﺎ ﮐﻪ ﻋﻤﺪه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺣﻮزه اﻧﺮژی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻣﻌﻄﻮف ﮐﺮده اﻧﺪ، آورده ﺷﺪه اﺳﺖ.

 

ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاریﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺟﻬﺎﻧﯽ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ و درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮ روی اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژیﻫﺎی ﺧﻮرﺷﯿﺪی و ﺑﺎدی ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ در دﺳﺘﺮس و ﻓﺮاواﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪه اﺳﺖ

ﻃﺒﻖ ﮔﺰارش ﺷﺒﮑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺖوﯾﮑﻢ، ﮐﺸﻮرﻫﺎی آﻣﺮﯾﮑﺎ، ﺑﺮزﯾﻞ، ﭼﯿﻦ و ﺗﺎﯾﻠﻨﺪ از ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺰان ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ اﺗﺎﻧﻮل ﭘﯿﺸﺮو ﻫﺴﺘﻨﺪ. در زﻣﯿﻨﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ زﯾﺴﺖﺑﺮق ﻧﯿﺰ آﻣﺮﯾﮑﺎ، آﻟﻤﺎن، ﭼﯿﻦ، ﺑﺮزﯾﻞ و ژاﭘﻦ ﭘﯿﺸﺮو ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. آمار جدول ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ ﭘﺎراﻣﺘﺮی ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﻧﮑﺎر در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ و اﻧﺮژی زﯾﺴﺘﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﻤﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺧﻮد را ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ و اﻧﺮژی زﯾﺴﺘﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ، ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﻨﮕﻠﯽ، درﯾﺎﯾﯽ و ﮐﺸﺎورزی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در اﺧﺘﯿﺎر دارﻧﺪ. ﭘﯿﺸﺮان اﺻﻠﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﭘﯿﺸﺮوی اﯾﻦ ﺣﻮزه، ﮐﺎﻫﺶ واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ واردات ﺳﻮﺧﺖ و اﻧﺮژی و ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺳﺘﻘﻼل در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﻮازات ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ. ﺑﺮﺗﺮی اﯾﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎ در ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻫﺎی ﻓﻨﺎوراﻧﻪ، اﻣﮑﺎن دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﺳﻄﺢ درآﻣﺪ و وﺟﻮد ﺑﺎزار ﺗﻘﺎﺿﺎی ﺳﻮﺧﺖ ﭘﺎك از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ دﻻﯾﻞ ﭘﯿﺸﺘﺎز ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ در ﺗﻮﻟﯿﺪ و در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻦ ﺑﺎزار ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دادهﻫﺎ، اﮔﺮﭼﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻗﺎره آﻓﺮﯾﻘﺎ از ﻧﻈﺮ ﺷﺎﺧﺺ ﻧﻮآوری و ﺳﻄﺢ درآﻣﺪ، ﺿﻌﯿﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻣﺎ از ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ازﺟﻤﻠﻪ ﺟﻨﮕﻞ و زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی و ﻧﯿﺰ ﻫﻤﮑﺎری ﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪ ای و ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ در ﺟﻬﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺑﻬﺮه ﻣﯽ ﺟﻮﯾﻨﺪ.

 

کشورهای امریکا، برزیل، چین، تایلند و آلمان در فهرست مهمترین کشورهایی قراردارند که از انرژی های زیستی استفاده می کنند

 

 

 

ﻗﺎﺑﻞ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻫﻤﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎ در اﺳﻨﺎد ﻣﻠﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﺎ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ در اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﺗﻮﺟﻪ وﯾﮋهای دارﻧﺪ. ﺣﺘﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﻢ، ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻫﻤﭽﻮن ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎی ﺷﻬﺮی و ﮐﺸﺎورزی و ﯾﺎ ﺷﺮﮐﺖ در ﻃﺮح ﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪ ای و ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﻪ در آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ اﺷﺘﺮاك ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد، ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ چاﻟﺶﻫﺎﯾﯽ ازﺟﻤﻠﻪ ﮐﻤﺒﻮد آب، ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﺧﺎك، اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﻤﻌﯿﺖ، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻏﺬا و ﻗﯿﻤﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ آن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﯽ درﺧﺼﻮص ﺳﻄﺢ اﺳﺘﻔﺎده از زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ و اﻧﺮژی زﯾﺴﺘﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ و زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ از ﻃﺮف دوﻟﺖﻫﺎ ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

 

ﻗﺪرت رﻗﺎﺑﺖﭘﺬﯾﺮی ﺑﯿﻦ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ

ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪه اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺟﻬﺎن از ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﻓﺴﯿﻠﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮد، اﻣﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژی ﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ در ﺟﻬﺎن ﺑﻪﺳﺮﻋﺖ و ﺷﺪت درﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش اﺳﺖ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاریﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺟﻬﺎﻧﯽ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ و درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮ روی اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژیﻫﺎی ﺧﻮرﺷﯿﺪی و ﺑﺎدی ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ در دﺳﺘﺮس و ﻓﺮاواﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﺎزار رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮای دﯾﮕﺮ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ازﺟﻤﻠﻪ زﯾﺴﺖﺳﻮﺧﺖﻫﺎ و زﯾﺴﺖﺗﻮده را ﺳﺨﺖ ﮐﺮده ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﻣﯿﺰان ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری در ﺣﻮزه زﯾﺴﺖﺳﻮﺧﺖﻫﺎ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎلﻫﺎی 2013 و 2014 ﺑﻪ ﻣﯿﺰان 8 درﺻﺪ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل اﻟﺰاﻣﺎﺗﯽ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ از ﻗﺒﯿﻞ اﻣﻨﯿﺖ ﺳﻼﻣﺖ و ﭼﺎرﭼﻮبﻫﺎی زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در آﯾﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺑﺮ روی زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎ ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﮐﺸﻮرﻫﺎی درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ را ﺗﺎ ﺣﺪی ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ.

 

روﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ در اﯾﺮان

وﺟﻮد ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﻔﺖ و ﮔﺎز و دﺳﺘﺮﺳﯽ ارزان ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﻨﻮع ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺮژی ﺑﻪﺧﺼﻮص اﻧﺮژی ﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪ ﭘﺬﯾﺮ از ﻟﺤﺎظ اﻗﺘﺼﺎدی در اوﻟﻮﯾﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻧﺮژی ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮد، اﻣﺎ در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ اﻟﺰاﻣﺎت و ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺳﻼﻣﺖ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﻧﺘﺸﺎر آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎك ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ و ﻧﯿﺰ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﺟﺮای ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮنﻫﺎی ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﻪ اﯾﺮان ﻋﻀﻮ آﻧﻬﺎﺳﺖ، ازﺟﻤﻠﻪ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات آب و ﻫﻮاﯾﯽ ﭘﺎرﯾﺲ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﯿﺸﺮان ﻣﻬﻤﯽ در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻗﻠﻤﺪاد ﺷﻮد.

 

ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ و ﻗﻮاﻧﯿﻦ

ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﭘﺎك ﺑﻪ وﯾﮋه ﺑﺮق و ﻣﻮاد ﺳﻮﺧﺘﯽ ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﻫﺪف ارﺗﻘﺎی ﺳﻼﻣﺖ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ و ﭘﺴﺎبﻫﺎ در ﺳﻨﺪ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﮐﻠﯽ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ اﺑﻼﻏﯽ ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻈﻢ رﻫﺒﺮی ﻣﻮرد ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺳﻨﺪ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮی از ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ و ﻣﺸﻮقﻫﺎی ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ را در ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪﺳﻮی اﻗﺘﺼﺎد ﮐﻢﮐﺮﺑﻦ و ﺗﺴﻬﯿﻞ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوریﻫﺎ و ﻧﻮآوریﻫﺎی اﯾﻦ ﺣﻮزه، ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﻣﻬﻢ زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد. ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ روﯾﮑﺮد دوﻟﺖ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺸﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ (1400-1396) ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژی ﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﻮاع ﺑﺮق ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن، اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ در ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژی ﺑﻨﺪ “چ” ﻣﺎده31را ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً در راﺳﺘﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ داﻧﺴﺖ. در ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﺧﺮﯾﺪ ﺗﻀﻤﯿﻨﯽ ﺑﺮق ﺗﻮﻟﯿﺪی از اﻧﺮژیﻫﺎی ﻧﻮ و اﻧﺮژیﻫﺎی ﭘﺎك و ﺗﻮﺳﻌﻪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺧﻮرﺷﯿﺪی ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد. در ﺟﺪول ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﮐﻠﯽ و اﺣﮑﺎﻣﯽ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺷﺸﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻧﺸﺎن داده شده است.

 

 

ﻣﻨﺎﺑﻊ و وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺎزار

وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺎزار در ﺣﻮزه اﻧﺮژیﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ را ﻣﯽﺗﻮان در دو ﺑﺨﺶ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ و ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار داد.

 

 

اﻟﻒ) وﺿﻌﯿﺖ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ

ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﮐﺸﻮر ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺑﻬﺮهﺑﺮداریﻫﺎی ﭘﺎﯾﻠﻮت ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﺎزار ﺗﻘﺎﺿﺎ و ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖ ﻫﻨﻮز در ﮐﺸﻮر اﯾﺠﺎد ﻧﺸﻮد و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ در ﺳﻄﻮح ﻋﺎﻟﯽ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاری، ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖ در اوﻟﻮﯾﺖ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ در اﯾﺮان را ﻣﯽﺗﻮان از ﭼﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﺑﻪﺷﺮح زﯾﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮد:

• ﻣﯿﺰان ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ در اﯾﺠﺎد ﻫﻮای ﭘﺎك

منابع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ در اﻧﺘﺸـــﺎر آﻻﯾ ﻨﺪه ﻫﺎی  ﻫﻮا ﻧﻘﺶ دار ﻧﺪ  ﮐﻪ  ازﺟﻤﻠﻪ  آﻧﻬﺎ  ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ  ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎت و ﺻﻨﺎﯾﻊ، ﻧﯿﺮوﮔﺎهﻫﺎ، ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎی ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺳﻮﺧﺖ ﻣﺼﺮﻓﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد. ﺑﺎاﯾﻦ ﺣﺎل، ﺗﺎﮐﻨﻮن ﮔﺰارشﻫﺎی رﺳــﻤﯽ ﮐﺸــﻮر ﺑﻪ ﻃﻮر دﻗﯿﻖ ﺳــﻬﻢ اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ را در آﻟﻮدﮔﯽ ﻫﻮا ﻣﺸــﺨﺺ ﻧﮑﺮده اﺳــﺖ. ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺑﺮﺧﯽ از ﮔﺰارشﻫﺎی ﺳــﺎزﻣﺎن ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴــﺖ واﺑﺴﺘﮕﯽ  ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﺧﻮدروﻫﺎی ﺳﻮاری  و ﺳﻦ  ﺑﺎﻻی ﺧﻮدروﻫﺎی درﺣﺎل ﺗﺮدد و اﺳﺘﻬﻼك آﻧﻬﺎ را از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ اﯾﺠﺎد و اﻧﺘﺸﺎر آﻟﻮدﮔﯽ ﻫﻮا ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ، اﻣﺎ  ﻣﯿﺰان ﺗﺄﺛﯿﺮ راﻫﮑﺎرﻫﺎی اﺟﺮاﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ  ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮی از ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژیﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ در ﻣﻮﺗﻮر ﺧﻮدرو، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖ و اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻮﺧﺖ ﻫﺎی ﮔﺎزی، اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی  ﯾﻮرو و ﺑﻬﺒﻮد ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺳﻮﺧﺖ  ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ آﻻﯾﻨﺪهﻫﺎ رو ﺷﻦ  ﻧﯿﺴﺖ. از ﻫﻤﯿﻦ رو، اﮔﺮﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻋﻠﻤﯽ اﺛﺒﺎت ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺰودن ﺑﯿﻮاﺗﺎﻧﻮل و ﺑﯿﻮدﯾﺰل ﺑﻪ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﻨﺰﯾﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﯿﻔﯿﺖ اﺣﺘﺮاق آن را ﺑﻬﺘﺮ ﺳـــﺎزد، اﻣﺎ ﻣﯿﺰان ﺗﺄﺛﯿﺮ اﯾﻦ راﻫﮑﺎر و ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی اﻗﺘﺼـــﺎدی آن در ﻣﻘﯿﺎس ﺑﺎﻻ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮ راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﯾﺪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﻮد.

• ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺧﻮراك اوﻟﯿﻪ

ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ، در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮراك اوﻟﯿﻪ، ﺟﺰء ﺟﺪاﯾﯽﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژی زﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽآﯾﺪ. ﺑﺮاﺳﺎس دادهﻫﺎی ﺑﺎﻧﮏ ﺟﻬﺎﻧﯽ، 28 درﺻﺪ از ﮐﻞ زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﻮر اﯾﺮان را زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی و 7 درﺻﺪ را ﭘﻮﺷﺶ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ، ﺑﻪدﻟﯿﻞ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ و ﮐﻢ آﺑﯽ از ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦﻫﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﮐﺸﺖ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، ﭘﻮﺷﺶ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺰ در ﻣﻌﺮض آﺳﯿﺐ ﺑﻮده و ﺳﺎزﻣﺎن ﺧﻮارﺑﺎر و ﮐﺸﺎورزی ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﯾﺎ ﻓﺎﺋﻮ در ﮔﺰارشﻫﺎی ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺟﻨﮕﻞﻫﺎی ﺑﻠﻮط و ﺷﻤﺸﺎد ﻫﺸﺪار داده اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوراﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ آن ﻣﺘﮑﯽ ﺑﺮ ذﺧﺎﯾﺮ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﺸﺎورزی ﯾﺎ ﺟﻨﮕﻠﯽ اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ از ﯾﮏﺳﻮ ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻣﺤﺼﻮل و ازﺳﻮی دﯾﮕﺮ اﻫﻤﯿﺖ ذﺧﺎﯾﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﮐﺸﻮر را ﺟﻬﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﻣﺜﻞ ﻏﺬا، ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ و ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻮع زﯾﺴﺘﯽ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار داد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ راﻫﮑﺎرﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﺑﺮای ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺧﻮراك اوﻟﯿﻪ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ. اﮔﺮﭼﻪ ﯾﮑﯽ از راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی ﻃﺮﻓﺪاران ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ، اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﺎزار ﻣﺼﺮف ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی ﮐﺸﻮر ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻏﺬای دام و ﻃﯿﻮر و اﺳﺘﻔﺎده در ﺻﻨﺎﯾﻊ دﯾﮕﺮی ازﺟﻤﻠﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﮐﺎﻏﺬ ﻣﻮرد ﻣﺼﺮف ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺣﺘﯽ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﯿﻮاﺗﺎﻧﻮل ﻧﺴﻞ دوم، ﺑﻪدﻟﯿﻞ ﮔﺮان ﺑﻮدن ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و آﻧﺰﯾﻢﻫﺎی ﻣﺼﺮﻓﯽ، ﻏﯿﺮاﻗﺘﺼﺎدی ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻘﺪار ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎی روﻏﻨﯽ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻏﺬاﯾﯽ ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺰ ﻋﻼوهﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ در ﺻﻨﺎﯾﻊ دﯾﮕﺮی از ﻗﺒﯿﻞ ﺷﻤﻊﺳﺎزی و ﺻﺎﺑﻮنﺳﺎزی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد ﺑﺮای ﺗﻬﯿﻪ ﺑﯿﻮدﯾﺰل ﺑﻪﻋﻨﻮان اﻓﺰودﻧﯽ ﮔﺎزوﺋﯿﻞ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ. اﺗﺨﺎذ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎﯾﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ وارد ﮐﺮدن ﺧﻮراك اوﻟﯿﻪ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﮔﺰارشﻫﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ وزارت ﺟﻬﺎد ﮐﺸﺎورزی ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮔﻨﺪم، ﺟﻮ، ذرت و ﮐﻨﺠﺎﻟﻪ ﺟﺰء ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﺤﺼﻮﻻت وارداﺗﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﮐﺸﻮر در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻏﺬا و ﺧﻮراك دام اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در دﯾﮕﺮ ﺻﻨﺎﯾﻊ اﺻﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺎز ﺑﻪ واردات اﯾﻦ ﻧﻮع زﯾﺴﺖﺗﻮدهﻫﺎ وﺟﻮد دارد، وارد ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻣﻮاد ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ اوﻟﻮﯾﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.

• ﻗﯿﻤﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﺤﺼﻮل

ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن، ﻗﯿﻤﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻫﺮ ﻟﯿﺘﺮ ﺑﯿﻮاﺗﺎﻧﻮل و ﺑﯿﻮدﯾﺰل ﺑﯿﻦ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭼﻬﺎر ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن ﺗﺨﻤﯿﻦ زده ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻗﯿﻤﺖ ﻓﺮوش ﺑﻨﺰﯾﻦ و ﮔﺎزوﺋﯿﻞ در اﯾﺮان ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 1000 و 300 ﺗﻮﻣﺎن اﺳﺖ. از ﺳﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدن ﻧﺮخ دﺳﺘﻤﺰدﻫﺎ در ﮐﺸﻮر، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﯿﻤﺖ ﺳﻮﺧﺖ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻤﺎﯾﻞ اﮐﺜﺮﯾﺖ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ و ﮔﺮان ﺗﺮ ازﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ دوﻟﺖ در ﺻﻮرت ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاری ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی اﻧﮕﯿﺰﺷﯽ ﺑﺮای ﻣﺼﺮف آن اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ ﻗﯿﻤﺖ ﻓﺮوش، اﻋﺘﺒﺎراﺗﯽ را ﻣﺎزاد ﺑﺮ ﯾﺎراﻧﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪه ﺑﺮای ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺳﻮﺧﺖ در ﺑﻮدﺟﻪﻫﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺧﻮد ﻣﻨﻈﻮرﮐﻨﺪ.

 

ﺑﺮاﺳﺎس دادهﻫﺎی ﺑﺎﻧﮏ ﺟﻬﺎﻧﯽ، 28 درﺻﺪ از ﮐﻞ زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﻮر اﯾﺮان را زﻣﯿﻦﻫﺎی ﮐﺸﺎورزی و 7 درﺻﺪ را ﭘﻮﺷﺶ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽ دﻫﻨﺪ

 

ﻗﺪرت رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎ و اﻧﺮژیﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪدی ازﺟﻤﻠﻪ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺳﻮﺧﺖ ارزان و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات آب وﻫﻮاﯾﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﻮاع ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. ازﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ رﻗﺎﺑﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ، اﻧﺮژی اﻟﮑﺘﺮﯾﺴﯿﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس، ﺧﻮدروﻫﺎی اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ، ﭘﯿﻞ ﺳﻮﺧﺘﯽ و ﻫﯿﺒﺮﯾﺪی ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺟﺪی ﺧﻮدروﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽروﻧﺪ. در ﺧﻮدروﻫﺎی اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ از ﺑﺎﺗﺮیﻫﺎﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﻧﺮژی ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮی ﻫﻤﭽﻮن اﻧﺮژی ﺧﻮرﺷﯿﺪی ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد. در ﺧﻮدروﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﭘﯿﻞ ﺳﻮﺧﺘﯽ ﻧﯿﺎزی ﺑﻪ ﺑﺎﺗﺮی ﻧﯿﺴﺖ و ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﺳﻮﺧﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﻫﯿﺪروژن اﻧﺮژی ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮدرو را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﺳﺎزد و در ﺧﻮدروﻫﺎی ﻫﯿﺒﺮﯾﺪی از ﺗﺮﮐﯿﺐ دو ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﺘﻔﺎوت اﻧﺮژی ﻧﻈﯿﺮ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ و ﭘﺎك اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و ﺑﺎ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﯾﯽ در ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺎزﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﻣﯽﺷﻮد.

درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﻗﯿﻤﺖ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﭘﺎك، زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی ﻻزم را ﺑﺮای ﺗﺮوﯾﺞ ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖﻫﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﻨﺪ. ﻧﻤﻮدار بعدی ﻗﯿﻤﺖ اﻧﻮاع ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻣﺼﺮﻓﯽ ﮐﺸﻮر آﻣﺮﯾﮑﺎ را در اﺑﺘﺪای ﺳﺎل 2017 ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ. ﻗﯿﻤﺖ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ درﺟﻪ ﺧﻠﻮص ﺑﺎﻻ ﺑﯿﻮدﯾﺰل 100B99-، اﺗﺎﻧﻮل E85 ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺰﯾﻦ و دﯾﺰل ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ زﯾﺴﺘﯽ ﻣﺜﻞ B20 ﻗﯿﻤﺘﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺑﻨﺰﯾﻦ و دﯾﺰل دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﻗﯿﻤﺖ اﻧﺮژی اﻟﮑﺘﺮﯾﺴﯿﺘﻪ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺧﻮدروﻫﺎی ﺑﺮﻗﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدروﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ و زﯾﺴﺘﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوری ﻫﺎی اﯾﻦ ﺣﻮزه در آﯾﻨﺪه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺳﺎﯾﺮ اﻧﺮژی ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮای ﮐﺸﻮرﻫﺎی درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﯾﻞ دارﻧﺪ ﺑﺮ روی ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﭘﺎك ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﮐﻨﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ و اﻧﺘﺨﺎب ﺳﻮﺧﺖ و ﻓﻨﺎوری ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺻﺮف ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺑﺎزار رﻗﺎﺑﺖ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ و ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت  ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺿﺮوری اﺳﺖ.

 

نمودار ﻗﯿﻤﺖ اﻧﻮاع ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻣﺼﺮﻓﯽ آﻣﺮﯾﮑﺎ در اﺑﺘﺪای ﺳﺎل 2017

 

ﻋﺪم رﻏﺒﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﭘﺎﻻﯾﺸﮕﺎهﻫﺎ ﺑﻪ راه اﻧﺪازی ﺧﻄﻮط ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ، دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ ارزانﺗﺮ و ﻣﺸﮑﻼت و ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﻓﻨﯽ ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﻨﺰﯾﻦ دارد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺤﻮه ﻧﮕﻬﺪاری و اﻧﺘﻘﺎل آن ﺑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎهﻫﺎی ﭘﺨﺶ و ﻋﺮﺿﻪ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﻤﺎﯾﻞ زﯾﺎدی ﺑﻪ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی از اﯾﻦ ﻧﻮع اﻧﺮژی وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

ب) وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ

ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ازﺟﻤﻠﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی وزارت ﻧﯿﺮو اﺳﺖ و اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ و زﺑﺎﻟﻪﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮراك ورودی اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد، در اوﻟﻮﯾﺖ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ. ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮدن ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ روشﻫﺎی راﯾﺞ، ﭘﯿﺸﺮانﻫﺎﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ و اﯾﺠﺎد ارزش اﻓﺰوده از اﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ رﻓﻊ ﻣﻌﻀﻼت زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﺠﻤﻊ زﺑﺎﻟﻪ و ﺗﺒﺪﯾﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﭘﺎك، زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی ﻻزم را ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ. ازﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎی اﺣﺪاث ﺷﺪه در اﯾﻦ ﺣﻮزه ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻮارد زﯾﺮ اﺷﺎره ﮐﺮد:

ـ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﺿﻢ ﺷﺮق ﺗﻬﺮان ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق 3 ﻣﮕﺎواﺗﯽ از ﭘﺴﺎب و ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﺟﺎﻣﺪ ﺷﻬﺮی،

ـ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﻮﮔﺎز آﺑﻌﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق 2 ﻣﮕﺎواﺗﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻫﺎﺿﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از زﺑﺎﻟﻪﻫﺎی ﺟﺎﻣﺪ ﺷﻬﺮی،1

ـ ﺗﺼﻔﯿﻪﺧﺎﻧﻪ ﻓﺎﺿﻼب ﺟﻨﻮب ﺗﻬﺮان ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق 5 ﻣﮕﺎواﺗﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻫﺎﺿﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺴﺎب ﺷﻬﺮی،

ـ ﺗﺼﻔﯿﻪﺧﺎﻧﻪ ﻓﺎﺿﻼب ﺷﻤﺎل اﺻﻔﻬﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق 1.2 ﻣﮕﺎواﺗﯽ،

ـ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﻮﮔﺎز زﺑﺎﻟﻪ ﺳﻮز ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق 600 ﮐﯿﻠﻮواﺗﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻟﻨﺪﻓﯿﻞ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﺷﻬﺮی،

ـ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﻮﮔﺎز زﺑﺎﻟﻪ ﺳﻮز ﺷﯿﺮاز ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق 1200 ﮐﯿﻠﻮواﺗﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻟﻨﺪﻓﯿﻞ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﺷﻬﺮی

 

وﺟﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ، ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ، ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻓﻨﯽ و زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی داﻧﺸﯽ و ﻧﯿﺰ ﺗﻨﻮع ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن و ذیﻧﻔﻌﺎن ﺑﺮ ﮔﺴﺘﺮش ﺗﻮﻟﯿﺪ و اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ.

در ﺟﺪول زیر ﺧﻼﺻﻪای از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮد ﯾﺎ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ آﻣﺪه اﺳﺖ

 

جدول وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮد و ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز در ﺣﻮزه ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ در ﮐﺸﻮر

 

 

وﺟﻮد ﺣﻤﺎﯾﺖﻫﺎی دوﻟﺖ و اﻗﺪاﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه درﺧﺼﻮص ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ، ﻓﻌﺎﻻن و ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن اﯾﻦ ﺣﻮزه ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻦ ﻧﻮع اﻧﺮژی در ﮐﺸﻮر اﺷﺎره دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ در زﯾﺮ آﻣﺪه اﺳﺖ:

ـ ﺑﺎ وﺟﻮدی ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺒﺪلﻫﺎ و ﻫﺎﺿﻢﻫﺎی اﯾﻦ ﺣﻮزه در ﮐﺸﻮر وﺟﻮد دارد، وﻟﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﮐﺎرﺑﺮد اﻧﺤﺼﺎری آﻧﻬﺎ در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ و ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮدن ﺑﺎزار ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ، ﺳﻮددﻫﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و اﻗﺘﺼﺎدی ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ.

ـ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی راه اﻧﺪازی ﻧﯿﺮوﮔﺎهﻫﺎ و ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق و ﮔﺎز زﯾﺴﺘﯽ را ﺑﺮﻋﻬﺪه دارﻧﺪ، در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺮق ﭘﺎك ﺧﺮﯾﺪاری ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﻧﯿﺮو ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ و دوﻟﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﺗﺨﺎذ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ درﺧﺼﻮص ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﯿﻤﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺮق ﭘﺎك از ﻧﯿﺮوﮔﺎهﻫﺎ و اﻣﮑﺎن ﻓﺮوش ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺟﺎﻧﺒﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﮐﻮد زﯾﺴﺘﯽ و ﯾﺎ آب ﮔﺮم، اﻧﮕﯿﺰهﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ در اﯾﻦ ﺣﻮزه ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزد.

ـ درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮔﺎز و ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻀﻮﻻت داﻣﯽ، ارزان ﺗﺮ از زﺑﺎﻟﻪﻫﺎی ﺷﻬﺮی اﺳﺖ، اﻣﺎ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺪم رﻏﺒﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق ﭘﺎك و دﺳﺘﺮﺳﯽ آﺳﺎن ﻧﯿﺮوﮔﺎهﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ ارزان، ﻓﺮآوری ﻓﻀﻮﻻت و اﯾﺠﺎد ارزش اﻓﺰوده از آن ﻣﻐﻔﻮل ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ.

ـ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻧﺤﻮه ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ وزارت ﻧﯿﺮو در ﺑﺤﺚ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺮق ﭘﺎك، در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ و اﺧﺬ ﻣﺠﻮزﻫﺎی ﻻزم از ﺷﻬﺮداری ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻬﺎد ﻣﺘﻮﻟﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ زﺑﺎﻟﻪﻫﺎ و ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ در زﻣﯿﻨﻪ ﻓﻀﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺣﺪاث ﺳﺎﯾﺖﻫﺎ و ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎت ﺑﯿﻮﮔﺎز و ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﯾﯽ ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ و ﺗﺪوﯾﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ و اﻟﺰاﻣﺎت و ﻣﻘﺮراﺗﯽ در اﯾﻦ ﺣﻮزه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﺗﻌﺎﻣﻞ را ﺗﺴﻬﯿﻞ ﺳﺎزد.

ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی و ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدﻫﺎی ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ

اﻧﺮژی ﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪﻋﻨﻮان اﻧﺮژی ﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻮﺧﺖ، ﮔﺮﻣﺎ، ﮔﺎز و ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪ دﻻﯾﻠﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی دوﻟﺖﻫﺎ در راﺳﺘﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار و اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﯿﻤﺖ اﻧﺮژی ﺳﺒﺐ ﺷﺪه ﺗﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻦ ﻧﻮع اﻧﺮژی در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن درﺣﺎل اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﺎﺷﺪ. درﺧﺼﻮص ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺸﺮان ﻫﺎﯾﯽ از ﻗﺒﯿﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﯿﻤﺖ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ، ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻗﺘﺼﺎدی اﻧﺮژی ﻣﺼﺮﻓﯽ و ﻓﺸﺎر ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺎزﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖﻫﺎ ﺑﻪ وﯾﮋه ﺑﯿﻮاﺗﺎﻧﻮل و ﺑﯿﻮدﯾﺰل ﺷﺪه اﺳﺖ.

در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻓﺴﯿﻠﯽ و ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ ارزان ﺑﻪ ﻧﯿﺮوﮔﺎهﻫﺎ و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﺟﺰء اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎی ﮐﺸﻮر درﺧﺼﻮص ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻧﺮژی ﻗﺮار ﻧﺪارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻣﺼﺮف آن در ﮐﺸﻮر ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﯾﯽ روﺑﻪرو اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

• ﮐﻤﺒﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺧﻮراك اوﻟﯿﻪ،
• ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﺑﺎﻻی ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﻗﯿﻤﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﺤﺼﻮل و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدن درآﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ،
• ﻋﺪم رﻏﺒﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﭘﺎﻻﯾﺸﮕﺎهﻫﺎ ﺑﻪ راهاﻧﺪازی ﺧﻂ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی زﯾﺴﺘﯽ،
• ﻗﺪرت رﻗﺎﺑﺖ ﮐﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ.

ﺷﺎﯾﺎن ذﮐﺮ  اﺳﺖ  در ﺳﺎل ﻫﺎی اﺧﯿﺮ، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ  و ﮐﻢآﺑﯽ از ﺳﻄﺢ  زﻣﯿﻦ ﻫﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﮐﺸﺖ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪه و ﭘﻮﺷﺶ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺰ در ﻣﻌﺮض آﺳﯿﺐ ﻗﺮار دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﻓﻨﯽ ازﺟﻤﻠﻪ ﭼﺎﻟﺶ در ﻧﺤﻮه ﺗﺮﮐﯿﺐ اﯾﻦ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﯿﻠﯽ و ﻧﮕﻬﺪاری و اﻧﺘﻘﺎل آن ﺑﻪ ﭘﻤﭗ ﺑﻨﺰﯾﻦﻫﺎ وﺟﻮد دارد. از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ، ﻗﯿﻤﺖ اﻧﺮژی اﻟﮑﺘﺮﯾﺴﯿﺘﻪ ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺧﻮدروﻫﺎی ﺑﺮﻗﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدروﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﻓﺴﯿﻠﯽ و زﯾﺴﺘﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ.  درﺧﺼﻮص ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ، ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺸﻮر در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﺗﻔﺎوت دارد، زﯾﺮا ﻃﺒﻖ اﺳﻨﺎد ﺑﺎﻻدﺳﺘﯽ، ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫ ﺎی ﭘﺎك ﺑﻪ وﯾﮋه ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﺪف ارﺗﻘﺎی ﺳﻼﻣﺖ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ و ﭘﺴﺎبﻫﺎ ﻣﻮرد ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ، ﭼﻨﺪﯾﻦ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ و ﺳﺎﯾﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮق زﯾﺴﺘﯽ در ﺑﺮﺧﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﮐﺸﻮر از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﻬﺮان، اﺻﻔﻬﺎن، ﻣﺸﻬﺪ و ﺷﯿﺮاز اﺣﺪاث ﺷﺪه و درﺣﺎل ﮐﺎر ﯾﺎ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری اﺳﺖ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ، در اﯾﻦ ﺣﻮزه ﻧﯿﺰ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﯾﯽ در زﻣﯿﻨﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﺮق ﺗﻮﻟﯿﺪی ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﻧﯿﺮو، اﺧﺬ ﻣﺠﻮزﻫﺎی ﻻزم از ﻧﻬﺎدﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻄﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻬﺮداریﻫﺎ و ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ و اﯾﺠﺎد اﻧﮕﯿﺰهﻫﺎی ﻻزم در ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ وﺟﻮد دارد.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﺷﻮد:

ـ ﻫﺮ ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ درﺧﺼﻮص ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ زﯾﺴﺘﯽ و ﮐﺎرﺑﺴﺖ و اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺎزار ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن و ذیﻧﻔﻌﺎن اﯾﻦ ﻧﻮع ﻓﻨﺎوری، ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ (وﺟﻮد ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﮐﺎﻓﯽ)، ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ، ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﺳﺎﯾﺮ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی داﻧﺸﯽ و ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﻣﺎدر اﺗﺨﺎذ ﺷﻮد.

ـ ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوراﻧﻪ ازﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﯿﻪ آن ﻣﺘﮑﯽ ﺑﺮ ذﺧﺎﯾﺮ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﺸﺎورزی ﯾﺎ ﺟﻨﮕﻠﯽ اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ از ﯾﮏ ﺳﻮ ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻣﺤﺼﻮل و ازﺳﻮی دﯾﮕﺮ اﻫﻤﯿﺖ ذﺧﺎﯾﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﮐﺸﻮر را ﺟﻬﺖ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎزﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﻣﺜﻞ ﻏﺬا، ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ و ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻮع زﯾﺴﺘﯽ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﻗﺮار داد.

ـ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﺪم ﺗﻤﺎﯾﻞ اﮐﺜﺮﯾﺖ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻮﺧﺖﻫﺎی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ و ﮔﺮان ﺗﺮ ازﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖ زﯾﺴﺘﯽ، دوﻟﺖ در ﺻﻮرت ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاری ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻮﺳﻌﻪ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی اﻧﮕﯿﺰﺷﯽ ﺑﺮای ﻣﺼﺮف آن اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ ﻗﯿﻤﺖ ﻓﺮوش، اﻋﺘﺒﺎراﺗﯽ را ﻣﺎزاد ﺑﺮ ﯾﺎراﻧﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪه ﺑﺮای ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺳﻮﺧﺖ در ﺑﻮدﺟﻪﻫﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺧﻮد ﻣﻨﻈﻮر ﮐﻨﺪ.

ـ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮی ﻣﺆﺛﺮ از ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ و ﻣﺸﻮقﻫﺎی ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ و ﺗﺴﻬﯿﻞ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوریﻫﺎ و ﻧﻮآوریﻫﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﻨﻮع ﺑﺨﺸﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺮژی و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻧﺮژیﻫﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪﭘﺬﯾﺮ در ﮐﺸﻮر ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.