شرکت های گروه کشتیرانی هند (SCI) که بزرگ ترین شرکت کشتیرانی این کشور است در حال گفت و گو با شرکت های کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شریک 40 ساله خود برای سرمایه گذاری مشترک است تا به یک مدل تجاری برای اضافه کردن نقاط جدید جغرافیای به تجارت سابقشان برسند.
قرارداد مشترک ایران و هند که سال های بسیار به خاطر تحریم هایی که بر ایران تحمیل شده بود غیر قابل استفاده شده بود اکنون در حال فعال شدن برای کشف فرصت های تجاری در منطقه است.
B B Sinha رییس و مدیر عامل شرکت های گروه کشتیرانی هند می گوید : ” چندین برنامه مختلف از جمله پیدا کردن بهترین مسیر حمل تانکر بین ایران و هند و تجارت کانتینر بین هند و ایران وجود دارد. از آنجایی که شریک مان در قرارداد مشترک روابط مستحکمی با کشورهای آسیای میانه دارد ما نیز به دنبال ورود به این بازارهای تجاری هستیم”.
شرکت کشتیرانی دولتی ایران به دلیل کساد بودن فضای کسب و کار در دنیا در سه ماه اول سال درآمد خوبی کسب نکرده است.
Sinha می گوید: “ایران خود به عنوان دومین صادر کننده بزرگ نفتی در دنیا اقتصاد عظیمی دارد و فرصت های تجاری بسیاری در ایران برای ما وجود دارد، جدا از این مورد، روابط ایران با کشورهایی از جمله قزاقستان، ترکمنستان و آذربایجان بسیار خوب است و ما نیز می توانیم از طریق این پیمان مشترک به این بازارها بپیوندیم.”
به گفته ی Sinha ” هنوز برای پیش بینی درآمد حاصل در هریک از بخش هایی که درحال گفت و گو بر روی آنها هستیم خیلی زود است. و حدود 2 تا 3 سال زمان می برد تا پیمان مشترک به سوددهی برسد.”
گروه کشتیرانی هند و خطوط کشتیرانی ایران در سال 2012 پس از سالها تحریم علیه ایران بر سر برنامه ی هسته ای، تصمیم به لغو پیمان مشترک گرفتند و از ژانویه 2016 شروع به کاهش محدویت ها کردند.
در حالی که تحلیلگران با درنظر گرفتن فرصت های تجاری که گروه کشتیرانی هند دنبال می کند پیش بینی می کردند ارزش سهام این شرکت تغییر چندانی نخواهد داشت. در روزهای اخیر ،قیمت سهام گروه کشتیرانی هند در بورس بمبئی (BSE) 7 درصد افزایش یافته و به 70 روپیه برای هر سهم رسید و در طول یک روز تا 73 روپیه افزایش یافت.
به گفته ی یکی از تحلیلگران یک کارگذاری محلی در بمبئی “با باز شدن دروازه های تجارت با ایران، سایر کشورهای جهان نیز می توانند در آینده فرصت حضور در بازار تجاری منطقه را به دست آورند. گروه کشتیرانی هند تنها به خاطر داشتن پیمان مشترک ممکن است کمی نسبت به سایرین برتری داشته باشد. هرچند دستاورد حاصل از این پیمان مشترک ممکن است سود چشم گیری نداشته باشد.”
منبع: بیزنس استاندارد
