ارزشمند ترین استارت آپ دنیا پیشتاز رقابت برای دگرگون کردن آینده حمل و نقل است.
خدماتی که چند شرکت شروع به ارایه کردند امروزه چنان محبوب شده است که نامش تبدیل به یک فعل شده! “let’s Uber”اما این تنها بخش کوچکی از دستاورد اوبر است، شرکتی که در سال 2009 تاسیس شد اکنون گران بها ترین استارت آپ جهان با ارزشی حدود 70 میلیارد دلار است.
اپلیکیشن آنها می تواند به سرعت یک خودرو برایتان در بیش از 425 شهر دنیا احضار کند که موجب خشم رانندگان تاکسی شده است. اما ارزش این شرکت با انتظارات بلند پروازانه این شرکت همچون استفاده از خودروهای هوشمند بدون راننده بسیار فراتر نیز خواهد رفت آنها می خواهند انتقال مردم را آنقدر راحت و ارزان کنند که مردم دنیا از داشتن خودرو های شخصی چشم پوشی کنند، هنوز با به لرزه درآوردن تجارت تاکسیرانی با 100 میلیارد دلار گردش در سال راضی نشده اند و چشم به بازار بسیار بزرگتر حمل و نقل شخصی بسته اند که بیش از 10 تریلیون دلار در سال درآمد خواهد داشت.
اوبر در این رقابت تنها نیست. شرکت هایی کوچک و بزرگ، پتانسیل خودروهای بدون راننده الکتریکی را درک کرده اند که می توان در زمان نیاز احضارشان کرد. شرکت های تکنولوژی بزرگ دنیا از جمله اپل، گوگل و تسلا سرمایه گذاری های هنگفتی بر روی خودرو های بدون راننده کرده اند. از فورد گرفته تا ولوو، تمامی خودروسازان بزرگ در حال رقابت با یکدیگر هستند و کشمکشی حماسه ای را شروع کرده اند که زندگی روزمره را دستخوش تغییر خواهد کرد همان گونه که پیدایش خودروها در قرن بیستم دگرگون کردند. اختراع مجدد حمل و نقل و تغییر شکل شهرها در آینده به میزان قابل توجهی مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای و آلودگی محیط را کاهش خواهد داد.
چرخ های تغییر
در آینده ی نزدیک اوبر در قطب رهبری این انقلاب خواهد بود زیرا تسلط آن در حمل و نقل با راننده که بخشی از بازار حمل و نقل است شاهد سریع ترین رشد است.
امروزه استفاده از تاکسی شخصی کمتر از 4 درصد از کیلومتر های طی شده توسط رانندگان در دنیا را تشکیل می دهد، اما به گزارش شرکت خدمات مالی مورگان استنلی این رقم به بیش از 25 درصد در سال 2030 خواهد رسید.
قابلیت احضار یک خودرو با استفاده از گوشی هوشمند نه تنها باعث استفاده هر فرد از یک تاکسی ارزان تر خواهد شد بلکه خدمات به اشتراک گذاری وسیله ای همچون اوبرپول (UberPool) که مسافرین یک مقصد خاص را در یک خودرو قرار می دهد مرز بین حمل و نقل شخصی و عمومی را از بین خواهد برد. هلسینکی و چند شهر دیگر هم اکنون در حال تجربه خدمات ویژه ای هستند که از طریق اپلیکیشن هایی مشتریان را قادر به برنامه ریزی و رزرو سفرهایشان با ترکیب قطار و اتوبوس به همراه پیاده روی و خدمات خصوصی تاکسی اشتراکی فراهم می شود. اگر درست متوجه شده باشیم خدمات حمل و نقل عمومی در حال توسعه برای پوشش آخرین کیلومتر مسیر مردم برای رساندن آنها جلوی درب منزلشان هستند که این بازار استفاده از تاکسی شخصی را به فراتر از شهرنشینان ثروتمند که هم اکنون کاربران اصلی این خدمات هستند افزایش خواهد داد.
اما در طولانی مدت خودروهای بدون راننده مفهوم حمل و نقل را تغییر خواهند داد. هم اکنون اولین نمونه های آن وارد جاده ها شده اند. گوگل در حال آزمایش خودروهای هوشمند خود در خیابان های نزدیک مرکز اصلی گوگل در ماونتین ویو (Mountain View) است. اخیرا استارت آپی به نام نیوتونومی (nuTonomy) خدمات تاکسی بدون راننده را در سنگاپور راه اندازی کرده است. خودروهای الکتریک تسلا به تجهیزات تکنولوژی کمک راننده مجهز شده اند و در به زودی نیز خود اوبر به کاربرانش شانس سوار شدن بر خودروهای هوشمند را خواهد داد (اگرچه یک راننده انسان نیز در خودرو حضور دارد تا در صورت نیاز کنترل را به دست بگیرد.)
خودروهای هوشمند روند تمایل به استفاده از تاکسی شخصی را تقویت کرده و آن را ارزان تر و در دسترس تر خواهند کرد و رسیدن به مقصد دلخواه را برای افراد معلول، مسن و جوان آسان تر می کند. این خودروها باعث می شود افراد بیشتری از داشتن خودرو شخصی صرف نظر کنند. مطالعات انجام شده توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه آمریکا، که به مدل سازی استفاده از خودروهای هوشمند بدون راننده در لیسبون پرداخته است، حاکی از این است که در صورت استفاده از خدمات خودروهای سواری اشتراکی و خودروهای بدون راننده، تعداد خودروهای لازم را می‌توان به 80 الی 90 درصد کاهش داد. با کاهش خودرو شخصی، فضای بسیاری که به پارکینگ ها اختصاص داده شده ( که معمولا یک چهارم مناطق شهر های آمریکایی را در بر می گیرد) برای ایجاد فضای سبز یا مسکن قابل استفاده خواهد بود.
مشخص نیست که کدام شرکت بر دنیا تسلط خواهد یافت یا چقدر سود آور خواهد بود. اوبر به شکل کنونی خود: خدمات تاکسی شخصی مبتنی بر راننده ای انسانی، نمی تواند در این جاده رقابت که پر است از خودروهای بدون راننده پیروز شود. اما این خطر بنیادی نوآوری اوبر را ترغیب می کند تا با برند قوی و بر مبنای کاربران فراوانش خود را به خدمات رسان پیشرو در دنیای خودروهای بدون راننده تبدیل کند.
اوبر همچنین در حال رشد در بخش های دیگری همچون انتقال غذا و ترانزیت محموله های مسافت بالا با استفاده از کامیون های خودمختار نیز هست. منطقی در این جاه طلبی اوبر وجود دارد این است که خودروسازان امروزه دچار کمبود تجربه اوبر به عنوان یک خدمات رسان ، یا عدم داشتن دانش عمیق از الگوهای نیاز و رفتار مشتریان هستند.
اما شرکت های پیشتاز در تازه های فناوری نمی توانند به گونه ای مدیریت کنند که همیشه در صدر باشند، به نوکیا و بلک بری در تلفن های هوشمند، کوداک در دوربین های دیجیتال و مای اسپیس در شبکه های اجتماعی فکر کنید. بخش عمده ای به این بستگی دارد که کدام شرکت بهترین تعادل را ایجاد کند. شرکت های تکنولوژی دنیا تاریخچه ای دارند از این که اول چیز های جدید را تجربه کرده و سپس به دنبال کسب مجوز رفته اند. بخش عمده ای از موفقیت اوبر در خدمات تاکسی شخصی مدیون این دستور العمل است، اما وقتی کار به خودروهای خودمختار می رسد ترکیب قوانین مبهم با تکنولوژی ناقص می تواند عواقب مرگ باری به همراه داشته باشد.
حتی برای برندگان این رقابت نیز هنوز روشن نیست که جایزه شان چقدر می تواند بزرگ باشد. با افزایش تعداد شرکت های خدمات رسان تاکسی شخصی و خودروهای اشتراکی در این رقابت ممکن است سودآوری این تجارت از چیزی که انتظار می رود کمتر شود. اوبر می‌تواند خدمات حمل و نقل را بدون داشتن حتی یک خودرو ارایه دهد و در عوض سهم بیشتری از سود را تصاحب کند، اما این امر تنها در صورتی امکان پذیر است که همان گونه که امید دارند خدمات آنها تبدیل به بخش اصلی سازمان حمل و نقل شهری شود.
اوبر ممکن است تکراری شده، مشمول مالیات بیشتر، ورشکسته یا مشمول تمامی این موارد شود. در دنیای خودروهای بدون سرنشین اوبر ممکن است حتی خودروهای خود را داشته باشد و آنها را مدیریت کند که باعث تضعیف مدل ” دارایی سبک” فعلیشان شود و این اخلالگر دیجیتالی پرحاشیه بیشتر شبیه به یک خطوط هواپیمایی کم حاشیه به نظر برسد.
مسابقه ی جاده ای بزرگ
فعلا اوبر شرکتی است که مسابقه دگرگونی آینده حمل و نقل خصوصی را برده است، بر خلاف اپل یا گوگل تنها بر روی حمل و نقل تمرکز کرده است و برخلاف خودروسازان وقت، میراثی از یک تجارت خودروسازی ندارد که در تلاش حفظ آن باشد. ایجاد روابط نزدیک آن با “دیدی” (Didi) اصلی ترین رقیبشان در چین یک نگرانی بزرگ را برایشان حذف کرده و این امکان را فراهم کرد که 9 میلیارد دلار بودجه ای که می توانست برای بردن یک جنگ رقابتی بین این دو شرکت صرف شود را برای توسعه تکنولوژی های جدید اختصاص دهند. دیدگاه آنها از آینده باور پذیر و متقاعد کننده است، اگر چه می تواند این سرزمینی موعدی باشد که هیچگاه به آن نرسد. یا اینکه ممکن است با دادن نام خود به محصول دیگری بدون سلطه یافتن بر آن داده و به سرنوشت هووِر (Hoover) دچار شود. اما جدا از اینکه اوبر در این رقابت ببرد یا ببازد، ما همگی در راه رسیدن به دنیای اوبر هستیم.
منبع: اکونومیست
