عواقب گرمایش زمین

تنها در سال گذشته ۳۲ میلیارد تن دی اکسید کربن وارد جو زمین شده است. میزانی حرارتی که هر روز به خاطر گازهای گلخانه ای در هوا انباشته می شود معادل حرارت انفجار ۴۰۰ هزار بمب اتم به قدرتمندی بمبی است که بر هیروشیما فرود آمد.

مقدار گازهای مضر گلخانه ای که آمریکا وعده کاهش آن را تا سال ۲۰۳۰ داده معادل حذف آلودگی ۱۶۶ میلیون خودرو است.
سهم سرانه هر شهروند هندی در ایجاد دی اکسید کربن سالی ۱.۶ کیلوگرم است. این درحالی است که سهم هر شهروند آمریکایی ۱۶ هزار کیلوگرم دی اکسید کربن است.
صنایع گوشتی که دامداری بخش اصلی آن است نزدیک به ۱۵٪ در ایجاد گازهای مضر گلخانه ای سهم دارند. ۶۰٪ این مقدار بادی است که از معده چهارپایان خارج می شود و بقیه مربوط به گازهای مضری است که به خاطر پرورش و حمل و نقل دام وارد جو زمین می شود.
مساحت یخ های قطبی ای که در ۴۰ سال گذشته به خاطر بیشتر شدن گازهای گلخانه ای آب شدند منطقه ای ده برابر وسعت بریتانیا را پوشش می دهد.

۶۷۰ میلیون نفر در دنیا نسبت به تغییرات اقلیمی چه از جنس آبگرفتگی و چه از جنس خشکسالی مستقیما اسیب پذیرند.

در طول ده سال آینده سی میلیون نفر از روستاهای چین برای برخورداری از مزایایی که باعث آلودگی و گرم شدن زمین می شود به شهرها مهاجرت می کنند.
هدف سازمان ملل محدود نگه داشتن افزایش حرارت زمین به دو درجه سانتیگراد نسبت به دوران انقلاب صنعتی است.
حرارت زمین در حال حاضر یک درجه سانتیگراد بالاتر رفته است. اگر همه کشورهای به تعهدات داوطلبانه ای که در زمینه کاهش گازهای مضر گلخانه ای داده اند عمل کنند حرارت زمین 2.7 درجه سانتیگراد بالا خواهد رفت. اما اگر روند فعلی ادامه یابد و تشدید شود حرارت زمین به ۶ درجه سانتیگراد هم می رسد.
در حال حاضر سهم انرژی بادی و خورشیدی در تولید انرژی جهان اندکی کمتر از دو درصد است اما اگر می شد از تمام ظرفیت انرژی خورشیدی بهره گرفت این انرژی قادر می بود ۶ هزار برابر نیازهای فعلی بشر را تامین کند .
چنانچه کاری برای مقابله با گرمایش زمین صورت نگیرد، هزینه عواقب آن تا سال ۲۰۶۰ به ۴۴ تریلیون دلار خواهد رسید.