بزرگترین مشکل ما کمبود نقدینگی، عدم حمایت دولت و وزاتخانه‌های مرتبط از صنعت است که متاسفانه هیچگونه طرح حمایتی جهت حل این مشکلات وجود ندارد. از طرفی نیز کارفرمایان، هیچ‌گونه سعی و تلاشی در جهت کمک به پیمانکاران تولیدی ارایه نمی‌دهند و حتی تمام مشکلات خود را هم بر شرکت‌هایی خصوصی مثل  ما،  تحمیل  می‌کنند.

متاسفانه با توجه به مشکلات بسیار نقدینگی، مجبور به استقراض و دریافت وام‌هایی با بهره‌های بسیار بالا جهت حل مشکلات‌مان بودیم که این مورد نیز، تنها و تنها بر مشکلات ما افزوده است.
در کنار این موضوع، با توجه به نوع فعالیت شرکت، که پروژه‌های طراحی و ساخت انواع ماشین‌آلات و تجهیزات پالایشگاهی، پتروشیمی و تامین کالاهای مصرفی و مورد نیاز این صنعت است، متاسفانه به دلیل کمبود نقدینگی پروژه‌هایی که می بایست تاکنون تمام می‌شد با گذشت مدت قرارداد هنوز  به پایان نرسیده‌اند.
به دلیل رشته کاری که در آن فعالیت می‌کنیم اکثر تجهیزات خاص مورد نیازمان را از کشورهای دیگر تامین می‌کنیم که این مورد نیز به دلیل مشکلات تحریم و موارد این چنینی گرفتار مشکل بوده است.

قانون حداکثر استفاده از توان داخل
متاسفانه این قانون عملا از سوی دولت و کارفرمایان نادیده گرفته شده است و هیچ سودی برای شرکت‌ها – به رغم اینکه در مورد بسیاری از تجهیزات می‌توانست شامل این قانون شود- نداشته است..
متاسفانه مدیران بالادستی صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی و بسیاری از مدیران وزارتخانه‌ها اعتقادی به تولید داخل نداشته و تمایل عجیبی به استفاده از شرکت‌های خارجی دارند تا زمانی که عزم واقعی و جدی در مدیران کشور، به وجود نیاید، تولید کشور همچنان رو به نزول و سقوط خواهد بود.
اما این که چرا بخش‌هایی از ظرفیت صنایع خالی است، پیشنهاد ما استفاده از مدیران متخصص و با مهارت است. کسانی که سختی‌ها و مشکلات واحدهای تولیدی مانند ما را درک می‌کنند.

متاسفانه وضعیت صنعت مطلوب نیست و نمی‌توان نسبت به آن خوش‌بین بود. با توجه به اینکه بنده حدود 57 سال است که در این حوزه فعالیت می‌کنم و از دولت نیز خدماتی نگرفته‌ام، شرایط امروز را شرایط مناسبی نمی‌دانم. من نگران این هستم که جوانان و تازه کاران چطور می‌توانند وارد این عرصه شوند و حرفه ما را دنبال کنند.

مشکل اصلی ما، بحث واردات بی‌رویه است و اینکه اقتصاد مقاومتی که مدنظر مقام معظم رهبری است، نادیده گرفته می‌شود. ما باید برای حفظ صنایع موجود تلاش کنیم اما اهمیتی به این موضوع داده نمی‌شود.

برای تأمین نیروی کار متخصص هم با مشکلاتی روبه رو هستیم. برای مثال بنده چندین ماه است که دنبال چند تراشکار و جوشکار در هشتگرد هستم، اما هیچ کس حاضر به فعالیت در این نوع کار نیست. بیشتر جوانان تمایل به کار پشت میزی دارند و به فعالیت در کارگاه‌ها علاقه ندارند. فکر می‌کنم تا دو سال آینده نیز همین تعداد کارگران و نیروی انسانی خود را هم از دست بدهیم. بازار فروش هم وضعیت مناسبی ندارد. شرکت‌های دولتی اقدام به برگزاری مناقصه می‌کنند اما شرایط طوری است که امکان برنده شدن ما در آن وجود ندارد. در واقع پروژه به دست کسانی می‌افتد که مهارت کافی و لازم را ندارند.
ما برای رفع مشکلات مان به وزیران، معاونان وزیر و همچنین سایر دولتمردان نامه فرستادیم اما تاکنون هیچ جوابی دریافت نکرده‌ایم. ما انتظار داریم که کارشناسان وزارت صنعت برای بازدید از کارخانه‌های فعال اقدام کنند اما تاکنون هیچ بازدیدی نداشته‌اند تا ما بتوانیم مشکلات خود را با آنها در میان بگذاریم. ما انتظار حمایتِ دولت را داریم. ما با فعالیت خود در عرصه صنعت توانستیم در مدت تحریم‌ها، کشور و وضعیت اقتصادی آن را سر پا نگه داریم. به همین خاطر انتظار داریم که از ما حمایت شود. شرکت‌هایی مثل ما نباید به دلیل برخی از مشکلات زمین بخورند. باید در حفظ صنایع موجود تلاش بیشتری کنیم تا وابستگی‌مان کمتر شود.
ما بیشتر به مواد خامی مثل آهن‌آلات نیاز داریم. همچنین توانسته‌ایم، در تولید پمپ‌های مورد نیاز خود به خودکفایی برسیم. خطری که در این زمینه متوجه ما است، ورود کالاهای خارجی و تولید نمونه مشابه است. ما(به عنوان کارآفرین نمونه کشوری) انتظار داریم دولت تولیدکنندگان و کارآفرینان نمونه را که تولید آنها دارای استاندارد است، شناسایی و از آنها به طور مستقیم حمایت کند.
در مورد مسائل بیمه و مالیات نیز با مشکلات بسیاری مواجه هستیم. در اصل چنین مشکلاتی مانع از تسریع فعالیت‌های ما می‌شوند و رشد و شکوفایی در این عرصه را با مشکل مواجه می‌سازند.
درباره رفع تحریم‌ها هم بگویم که واردات و ورود شرکت‌های خارجی تسهیل می‌شود و همین موضوع می‌تواند زمینه تضعیف تولیدکنندگان داخلی را فراهم کند.
البته این را هم بگویم که لغو تحریم‌ها فی نفسه ارزشمند و مفید است اما مدیریت این شرایط بسیار مهم است. با لغو تحریم‌ها ارتباطات ما بهتر و بیشتر می‌شود. همچنین قادر به وارد کردن، تکنولوژی هستیم. اما باید این نکته مهم را در نظر بگیریم که صنایع موجود همچنان حفظ شوند و زمینه‌ای برای تضعیف آن فراهم نشود. باید صنایع خارجی و داخلی با یکدیگر در تعامل باشند تا علاوه براینکه صنایع داخل متضرر نمی‌شوند، کیفیت نیز بهتر شود. همچنین با واسطه و واسطه‌گری مقابله شود. برای این کار می‌توان به طور مستقیم به کارخانه‌ها برای خرید سفارش داد. و این کار نوعی حمایت از آنها محسوب می‌شود.

استاندارد زبان مشترک
لازم است به این مسئله اشاره کنم که گاهی برچسب تولید کالای بی‌کیفیت به پیشانی ما می‌چسبانند تا بهانه‌ای برای وارد کردن کالای مشابه خارجی داشته باشند. باید به این نکته توجه کرد که استاندارد، زبان مشترک مشتری و تولیدکننده است. استاندارد بهتر از هر کس و یا سازمانی می‌تواند بین کالاهای موجود قضاوت کند.

در بسیاری از موارد نیز کارشناسان سلیقه‌ای قضاوت می‌کنند که همین امر موجب بروز مشکلات مهمی می‌شود.
ما فعالان عرصه صنعت، سفارشی ساز هستیم. یعنی قبل از تولید محصول یا کالایی باید سفارش ساخت آن را بگیریم. این موضوع نباید نادیده گرفته شود.

واردات بی‌رویه و تولید نمونه مشابه می‌تواند به ظرفیت‌های تولیدی و صنعتی لطمه وارد کند. باز هم تکرار می‌کنم که ما نیازمند حمایت دولت هستیم. به عنوان حرف آخر هم می‌خواهم بگویم که مدت 57 سال است که در حوزه صنعت فعالیت می‌کنم. اگر من در ادامه فعالیت‌ها دچار مشکل شوم و با موانعی روبه رو شوم که من را از ادامه فعالیت دل‌سرد کند، جوانان ما نیز برای حضور در صنعت، انگیزه خود را از دست می‌دهند. جوانان باید از آینده فعالیت‌هایشان مطمئن باشند تا با آسودگی خاطر در این عرصه قدم بردارند.

مهندس محمدعلیزاده بِرمی مدیرعامل شرکت صنعت کاران بِرمی

قطعا وضعیتی که امروزه شاهد آن هستیم، وضعیتی رضایت بخش و ایده‌آل نیست. جایگاه صنعت، باید جایگاهی رفیع و بدون رکود باشد. اما صنعت امروز ما فاقد این دو ویژگی است. صنعت هنوز رشد و شکوفایی که از آن انتظار می‌رود را تجربه نکرده است. نقدینگی مناسب و کارآمدی در این عرصه وجود ندارد زیرا با وجود بهره و سودهای بانکی سنگین، افراد حاضر به سرمایه‌گذاری در عرصه صنعت نمی‌شوند. در اصل به جای اینکه نقدینگی به سوی صنعت بیاید از آن فاصله می‌گیرد و هر روز این فاصله بیشتر می‌شود.

از نظر نیروی انسانی نیز، ما بهترین و ماهرترین نیروهای کار و متخصص را در کشورمان داریم. نیروهای متخصص و طراحان ما با تعهدی که در این عرصه دارند، حرف اول را در دنیا می‌زنند. ما قادر به تولید موتورهایی شده‌ایم که نمونه مشابهی در دنیا ندارند و در نوع خود بهترین و کارآمدترین هستند اما به دلیل کمبود نقدینگی، گاهی مهارت و دانش این نیرو‌های متخصص نادیده گرفته می‌شود. نیروی متخصص برای تلاش، طراحی و فعالیت بیشتر نیاز به حمایت‌های همه جانبه دارد که باید این را در عرصه صنعت و بازدهی هر چه بیشتر، مورد توجه قرار داد.
علاوه بر این، برای بهتر شدن وضعیت بازار فروش و تقاضا باید کیفیت محصولات را تا حد امکان بالا برد تا رضایتی حداکثری کسب کنیم. با توجه به سخنان مقام معظم رهبری، باید از محصولات ایرانی حمایت کافی شود. اصل مهم در اقتصاد مقاومتی، حمایت از تولیدکننده و محصولات ایرانی است. البته این حمایت، باید حمایتی دو طرفه باشد. تقاضاکننده و مشتری هم باید به تولیدکننده اعتماد کنند تا در جهت رونق اقتصادی گام برداریم.

گذر از مشکلات
مدیرانی موفق هستند که دارای هوش معنوی بالا و مسئولیت‌پذیری باشند. این دو خصوصیت، آنها را در رفع بحران‌ها و تغییر شرایط به صورت مطلوب یاری می‌کند. باور دارم که همیشه امکان اصلاح و تغییر شرایط وجود دارد. ما نیز در این خصوص برنامه‌هایی اجرا کرده‌ایم. برای مثال با حمایت‌های مالی و مدیریتی، موسسه اقتصادی کوثر و جذب مشارکت‌های سهام‌داران از جمله جناب آقای مهندس اسکندری – که جا دارد در همین جا بابت حمایت‌های اقتصادی ایشان قدردانی ویژه‌ای داشته باشم- بسیاری از هزینه‌های اضافی را کاهش داده‌ایم. همچنین، با تولید محصولاتی ناب و خاص که نمونه مشابه ندارد و جایگزینی آنها با محصولاتی که بارها و بارها تولید شده‌اند، توانسته‌ایم به اهداف اقتصاد مقاومتی نزدیک شویم و صنعت را از رکود نجات داده‌ایم. ما اولین تولیدکننده موتورهای ضد انفجار هستیم که در این عرصه ارزشمند و قابل توجه است. با اتخاذ چنین تدابیری ما توانسته‌ایم بسیاری از مشکلات خود را از پیش روی برداریم.

رفع تحریم‌ها و حضور رقبای خارجی
در واقع لغو تحریم‌ها، هنوز ملموس نبوده است و اینکه تحریم چقدر باعث مشکلات و موانع بوده است، قابل بررسی و نظر کارشناسانه است اما معایب و مزایایی هم خواهد داشت. برای مثال پیشرفت صنایع و رشد اقتصادی- صنعتی را می‌توان از نقاط عطف این موضوع دانست. با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری، ما باید اقتصادی درون‌زا و برون‌نگر داشته باشیم. این نوع اقتصاد منجر به پیشرفت کمی و کیفی می‌شود. در اصل ما باید تکنولوژی را وارد کشور کنیم نه محصولی خاص را.
به نظرم رقابت سالم باعث رسیدن به اهداف مورد نظر می‌شود. اما باید نکته‌ای را هم در نظر گرفت؛ آیا امکانات قابل دسترس شرکت‌های خارجی و ایرانی یکسان است؟ آیا شرایط تولید هر دو برابر است؟ همانطور که از محصولات خارجی حمایت می‌شود، باید از محصولات ایرانی نیز حمایت شود. حتی حمایتی بیشتر. شرایط رقابت پذیری زمانی کارآمد خواهد بود که شرایط و امکانات ورودی نسبت به خروجی یکسان باشد.

مسئولیت کالاهای بی‌کیفیت
از نظر من، در این زمینه همه مسئول هستند. گاهی مشاهده می‌شود که پکیجی به نام کمپرسور وارد بازار داخل می‌شود اما پنج الکترود در این پکیج ساخت داخل و کشور خودمان است. متاسفانه به موضوعات این چنینی رسیدگی نمی‌شود.

مهندس سعید احتشام زاده مدیر عامل شرکت جمکو

اقتصاد کشور در چند سال اخیر روزهای سخت و دشواری را پشت سر گذاشته است. تورم 40 درصدی به همراه رکود، فشار سنگینی بر بخش‌های مختلف به خصوص بخش صنعت وارد کرده است.

شرکت‌های تولیدی اکنون آن‌طور که مدیران آن می‌گویند روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد. محدودیت‌های بین‌المللی به خاطر تحریم‌ها و مشکلات مالی ناشی از کمبود نقدینگی، عرصه را بر بخش‌های مختلف اقتصادی تنگ کرده و مدیران شرکت‌ها امیدوارند از این گردنه سخت به سلامت عبور کنند.
به مناسبت روز صنعت، از تعدادی از مدیران صنعتی خواستیم تا نظرشان را درباره وضعیت فعلی صنعت، مشکلات و موانع موجود از کمبود نقدینگی تا تامین مواد اولیه و نیروی کار و بازار فروش و کالاهای کم کیفیت وارداتی و داخلی بگویند و توضیح دهند چگونه توانسته‌اند مشکلات و موانع چند سال گذشته را پشت سر بگذارند. پرسش دیگری که مدیران شرکت‌ها به آن پاسخ داده‌اند، این است که برداشته شدن تحریم‌ها چه تاثیری بر وضعیت شرکت‌های صنعتی می‌گذارد.