ایمان جرنگ مدیر مرکز خرید پرده هوای ایران (میتسویی) بیست سال است که در زمینه فروش محصولات پرده هوا فعالیت دارد. وی در سال 1375 اولین شرکت تولیدکننده پرده هوا را تاسیس کرد و در سال 1388 ناچار به جدایی از آن شرکت شد. خودش می گوید “کوله باری از تجربه” باعث شد که این بار مرکز خرید پرده هوای ایران (میتسویی) را تاسیس کنم و در سطوح تخصصی تر به راه خود ادامه دهم.
وی می گوید ما تولیدکننده کاملی از محصولات صنعتی یا اداری – تجاری با توجه به انواع درب ها هستیم و با متنوع سازی محصول سعی می کنیم بازار را حفظ کنیم و مشتریان هم به ما و محصول ما اعتماد می کنند.
مدیرعامل مرکز خرید پرده هوای ایران در زمینه فعالیت های این مرکز تاکید می کند که “در سال های اخیر به ویژه پروژه های بهسازی محصول ما به نتیجه رسیده است و مزایای بسیاری در رسیدن به کیفیت برتر و نیز تسهیل در شیوه های تولید بدست آمده است.”
شما به عنوان یکی از کارآفرینان کشور، چه توصیه ای به واحدهای تولیدی وصنعتی دارید و به نظر شما موانع کارآفرینی در کشور چیست و برای حل آن چه باید کرد؟
تنها راه تولیدکننده داخلی ارتقای کیفیت محصول و رسیدن به تولید ناب ایرانی است. قدر مسلم آنکه مصرف کننده داخلی با اعتماد به محصولات با کیفیت داخلی حاضر به نخریدن جنس چینی می گردد.
موانع اصلی در حال حاضر بازار راکد داخلی است که محدودیت هایی گردش نقدینگی باعث تعطیلی یا تعدیل نیروی بسیاری از واحدهای تولیدی شده است.
عمده فعالیت های شما در چه بخش هایی متمرکز است و تولیدات شما چیست؟
تمرکز فروش ما در بازار داخلی توسعه محصول و توسعه بازار است. در بخش تولیدات با کاربردهای مختلف پرده هوا نگاه اصلی ما توسعه شبکه فروش از طریق اعطای نمایندگی مجاز و عاملیت های فروش است. به طور خلاصه قریب به 85 درصد کمیت تولید، خاص همکاران عزیز در سراسر کشور می باشد.
نیازهای خود در زمینه تجهیزات و تکنولوژی را چگونه تامین می کنید؟
قاعدتا محدودیت های بسیاری در این زمینه وجود دارد ولی با این حال از طریق ارتباط با دانشگاه و مشاورین برجسته داخلی سعی در به روز کردن محصولات کردیم.
بازار هدف شما عمدتا کجاست و موانع توسعه بازار را چه می دانید؟
بازار هدف ما سراسر کشور است ولی متاسفانه در بعضی استان‌ها به دو دلیل با موانع فروش مواجه هستیم؛ اول فرهنگ ضعیف استفاده از پرده هوا دوم: سوابق ضعیف رقبا در ارائه کیفیت قابل قبول و سروصدای دستگاه‌های اغلب چینی که بدون متولی محلی باعث آبروریزی شده و مشتری محلی به پرده هوا اعتماد ندارد!
در بازاریابی و فروش محصولات خود تا چه اندازه از فناوری های نوین نظیر اینترنت استفاده می کنید؟ استفاده از روشهایی نظیر تجارت الکترونیک چه تاثیری بر رشد و توسعه شرکت ها خواهد داشت؟
بدون اغراق فضای تجاری امروز بدون وجود زیرساخت‌های به روزی چون اینترنت به هیچ وجه قابل پذیرش نیست. بازار کار حرفه‌ای امروز که رقابت در دنیای حجیمی از مشتریان را در ذات خود دارد بدون اینترنت و نرم‌افزارهای ارتباط با مشتری (CRM) امکان سازمان‌دهی پیدا نمی‌کند.
در سالهای اخیر به دلیل بروز مشکلات اقتصادی، برخی شرکت های تولیدی و صنعتی با مشکل تامین مواد اولیه، نقدینگی و فروش مواجه بوده اند، آیا شما هم با این مشکلات مواجه بوده اید برای گذر از آن چه راه حلی در پیش گرفته اید؟
مشکلات مالی همچنانکه اشاره کردید در سالهای اخیر دامنگیر همه تولیدکنندگان شده‌است.
راهکار ما برای مقابله با مشکلات ذکر شده، بالا بردن راندمان تولید با حفظ کیفیت عالی و رسیدن به قیمت تمام‌شده های قابل قبول است. برای رسیدن به این اهداف سعی کرده ایم تا همه امور با کمترین هزینه‌های ممکن انجام شود.
به این ترتیب همه ما تلاشمان در رد کردن این پیچ خطرناک است به امید رسیدن به روزهای بهتر آینده.
در چند سال گذشته، واردات برخی محصولات خارجی و عمدتا چینی، تولید کنندگان را با مشکلاتی در زمینه فروش رو به رو کرده است، به نظر شما برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی چه باید کرد؟
با قاطعیت می توان گفت که بالا بردن نرخ سود و عوارض گمرکی و تعرفه ها راه حل اصلی است. امکان محدودیت واردات باید همواره مد نظر قرار گیرد. آنچه به نظرم اهمیت دارد اعتماد مصرف کنندگان به محصول داخلی است.
افزایش تورم و رکود اقتصادی هزینه برخی شرکت های داخلی را افزایش داده است در حالی که شرکت ها نمی توانند قیمت محصولات خود را به همان اندازه افزایش دهند. به نظر شما راه حل چیست؟
همانطور که گفتم یکی از راهکارها بهینه سازی خطوط تولید و در نتیجه قیمت تمام شده پایین تر است. با این کار می توان جلوی افزایش قیمت را گرفت.
بعد از برجام، شرکت های بین المللی در تلاش برای حضور در بازار ایران هستند، به نظر شما برای جلوگیری از اسیب رسیدن به تولید داخلی، دولت باید چه اقداماتی پیش از ورود آنها انجام دهد و شرکت های داخلی باید چطور خود را با رقابت با آنها آماده کنند؟
اصلی ترین تبعات تحریم به نظر من در سال های اخیر نبود سرمایه گذاران خارجی و طبیعتا عدم انتقال تکنولوژی است. در سطح کلان دولت وظیفه دارد سخت گیری بیشتری در بخش وارداتی انجام دهد که انتقال تکنولوژی وجود ندارد.
بنظر می رسد شرکتهای داخلی علیرغم توافق هسته ای همچنان با مشکلاتی در نظام بانکی نظیر گشایش ال سی در بازرگانی خارجی و تامین سرمایه در حوزه داخلی دست و پنجه نرم می کنند؟ شما تا چه اندازه با این مشکلات درگیر هستید و راه برون رفت از آن را در چه می دانید؟
ما هم مانند دیگر بخش ها همین مشکل را داشتیم اما راهکار اصلی ما برای این موضوع قطع امید از منابع بانکی است. وقتی اصل بر پای خود ایستادن است دیگر این تلاطمات لطمه ای وارد نخواهد کرد.
عمده مشکلات بخش صنعت را در چه می دانید و پیشنهاد شما برای حل آن چیست؟
با قاطعیت می تواند گفت که مهم ترین مشکل در بازار فعلی رکود و نبود رونق اقتصادی است . راه حل های آن نیز قطعا در سطح کلان و در دست بزرگان مملکت است. درهای ممکلت باید باز شود. بلاشک به سرعت روح تازه ای دمیده خواهد شد.
شرکت های داخلی برای حضور در بازارهای جهانی چه اقدامی باید انجام دهند و دولت در این زمینه اقداماتی باید انجام دهد؟
همچنانکه توضیح داده شد اصلی ترین موضوع ارتقا کیفیت محصول متناسب با مجوزهای ورود به بازارهای خارجی است. اخذ تاییدیه های مربوط موضوع دیگری است که ورود کالا به آن کشورها تسهیل خواهد کرد. مجوزهای تشویقی صادراتی نیز بسیار اهمیت دارد.
برخی مدیران شرکت ها می گویند که دولت برای کمک به تولید باید زمینه حضور شرکت های داخلی را در نمایشگاه های بین المللی فراهم کند و برای حضور شرکت های بین المللی در بازار ایران نیز آنها را به شرکت های داخلی وصل کند تا هم توان شرکت های داخلی برای توسعه بازار در داخل و خارج افزایش پیدا کند و هم بتوانند از تکنولوژی های روز استفاده کنند، نظر شما چیست؟
قطعا خود این پرسش توضیح دهنده یک نیاز دو طرفه واقعی است که بر عهده مسئولین مربوطه است.
آمار نشان می دهد با رفع تحریم های بین المللی شرایط اقتصاد ایران به سمت بهتر شدن پیش می رود، چشم انداز شما در بخش تولید برای آینده چگونه است؟
تا قبل از رفع تحریم ها معتقد بودم که بازار کار نیازمند حتی خبری نادقیق از بهتر شدن هاست ولی به دلایل عدیده در حال حاضر شرایط دشوارتر شده است و هدف همه ما حفظ شعله ای است که در معرض خاموشی است به هر ترتیب باید چراغ را روشن نگاه داشت.
