خانه بلاگ صفحه 28

صعود نفت در آستانه تصمیم اوپک پلاس

0
صعود نفت در آستانه تصمیم اوپک پلاس

قیمت نفت در معاملات روز جمعه، ۲ درصد افزایش یافت و در آستانه تصمیم اوپک پلاس درباره تمدید توافق محدودیت عرضه برای سه ماهه دوم، رشد هفتگی به ثبت رساند.

به گزارش دستاورد صنعت به نقل از روند بازار، بهای معاملات نفت برنت برای تحویل در ماه مه، یک دلار و ۶۴ سنت معادل ۲ درصد افزایش، در ۸۳ دلار و ۵۵ سنت در هر بشکه بسته شد. قرارداد آوریل که ۲۹ فوریه منقضی شد، ۸۳ دلار و ۶۲ سنت بود.

بهای معاملات وست تگزاس اینترمدیت آمریکا برای تحویل در آوریل، با یک دلار و ۷۱ سنت معادل ۲.۱۹ درصد افزایش، در ۷۹ دلار و ۹۷ سنت در هر بشکه بسته شد.

برای کل هفته، نفت برنت حدود ۲.۴ درصد و شاخص نفت آمریکا بیش از ۴.۵ درصد افزایش داشت.

اندرو لیپو، رئیس شرکت «لیپو اویل آسوشیتس» در این باره اظهار کرد: این انتظار که اوپک پلاس به کاهش تولید داوطلبانه خود در سه ماهه دوم، ادامه می‌دهد، مسئله اصلی مورد تمرکز بازار بوده است.

منابع آگاه اظهار کردند: تصمیم برای تمدید کاهش تولید اوپک پلاس، در نسخه هفته مارس گرفته خواهد شد و انتظار می‌رود اعضای این گروه، تصمیمات خود را در این باره اعلام کنند.

به گفته کارستن فریچ، تحلیلگر کومرس بانک در این باره گفت: حفظ کاهش تولید داوطلبانه تا پایان سال، سیگنال قوی خواهد بود و بنابراین، برای قیمت باید مثبت دیده شود.

نظرسنجی رویترز نشان داد تولید نفت اوپک در فوریه، به ۲۶.۴۲ میلیون بشکه در روز رسیده که ۹۰ هزار بشکه در روز بالاتر از ژانویه بوده است.

این انتظار که عربستان سعودی، قیمت فروش نفت به مشتریان قراردادی خود در آسیا را در آوریل نسبت به سطح مارس، تغییر چندانی نخواهد داد هم از بازار در روز جمعه حمایت کرد.

در این بین، تیم اسنایدر، اقتصاددان شرکت «ماتادور اکونومیکس» گفت: تنش ژئوپلیتیکی در دریای سرخ هم روز جمعه از قیمت‌ها پشتیبانی کرد.

شرکت خدمات انرژی بیکرهیوز روز جمعه اعلام کرد شرکت‌های انرژی آمریکایی، در هفته گذشته، تعداد دکل‌های حفاری نفت و گاز طبیعی را برای دومین هفته متوالی افزایش داد. تعداد دکل‌ها که معیاری برای ارزیابی تولید در ماه‌های آینده است، هفته گذشته، ۳ حلقه افزایش یافت و به ۵۰۶ حلقه رسید که بالاترین میزان از سپتامبر بود.

در بخش تقاضا، نظرسنجی رسمی نشان داد فعالیت بخش تولیدی چین در فوریه، برای پنجمین ماه متوالی رشد منفی داشت.

بر اساس گزارش رویترز، آمار یورواستات نشان داد تورم منطقه یورو در فوریه کاهش یافت. اما عاملی که از قیمت‌ها حمایت کرد، شاخص مخارج مصرف شخصی آمریکا بود که نشان داد تورم این کشور در ژانویه، مطابق با انتظارات اقتصاددانان بوده و دورنمای کاهش نرخ بهره در ژوئن را تقویت کرد.

میزان فروش نفت و نحوه تامین نیازهای ارزی

0
میزان فروش نفت و نحوه تامین نیازهای ارزی

طبق اظهارات رئیس سازمان برنامه، درآمدهای نفتی کشور در سال جاری 40 درصد بیش‌برآورد شده است. با توجه به این ناترازی، دولت نفت را به چه میزان و با چه قیمتی صادر می‌کند؟
دستاورد صنعت / داود منظور رئیس سازمان برنامه و بودجه در حاشیه نشست هیأت دولت در خصوص کسری بودجه از محل درآمدهای نفتی گفت: «وزارت نفت همه امکانات صادراتی را درنظر گرفته است اما پیش‌بینی درآمدهای نفتی موجب ناترازی در بودجه شد و ناترازی در بخش درآمدهای نفتی 40 درصد بیش‌برآوردی داشت».
درآمد نفتی کل کشور برای سال جاری 1425 هزار میلیارد تومان (همت) برآورد شده است. این رقم برای هفت ماه نخست امسال برابر با 831 همت است.
حال اگر درصد بیش‌برآوردی اعلام شده از سوی رئیس سازمان برنامه در نظر گرفته شود، درآمد نفتی هفت ماهه امسال به جای 831 همت، 40 درصد کمتر و برابر با 499 همت شده است. به بیان دیگر، 333 همت از درآمد نفتی هفت ماه نخست امسال محقق نشده است.
محاسبات صورت گرفته حاکی از آن است که اگر دولت تا پایان مهرماه امسال 17.5 میلیارد دلار نفت فروخته باشد، قیمت فروش هر بشکه نفت در بیش‌ترین حالت 81 دلار و در کمترین حالت 40 دلار است. با این که این ارقام عجیب به نظر می‌رسد اما تاکنون اطلاعات رسمی و معتبری در خصوص رقم دقیق حجم و قیمت نفت فروخته‌شده به دست نیامده تا ارزیابی‌ها بر اساس آن انجام شود.

میزان ناترازی درآمد نفتی از قول رئیس سازمان برنامه
داود منظور، رئیس سازمان برنامه و بودجه دوم آبان ماه در میان جمعی از خبرنگاران گفته بود که در خصوص درآمد پیش‌بینی‌شده از فروش نفت در بودجه 1402 بیش‌برآوردی صورت گرفته است. او اشاره کرد که قیمت فروش هر بشکه نفت در بودجه 85 دلار در نظر گرفته شده بود اما در عمل فروش نفت با این رقم محقق نشده است. او در صحبت‌های خود در خصوص میزان ناترازی بودجه از محل نفت گفت: «پیش‌بینی درآمدهای نفتی موجب ناترازی در بودجه شد و ناترازی در بخش درآمدهای نفتی 40 درصد بیش‌برآوردی داشت».
حال می‌توان با استفاده از درصد اعلام شده، به قیمت فروش نفت در هفت ماه نخست امسال دست یافت.

درآمد دولت از فروش نفت تا پایان مهرماه؛ روزانه 81 میلیون دلار
کل درآمدهای نفتی کشور برای سال جاری 1425 همت برآورد شده که 620 همت از آن سهم دولت و مابقی سهم شرکت نفت و صندوق توسعه ملی است.
تاکنون هفت ماه از سال 1402 گذشته بنابراین درآمدهای نفتی پیش‌بینی‌شده برای هفت ماه نخست امسال معادل با 831 همت است. اگر طبق گفته‌های منظور، 40 درصد از این منابع محقق نشده باشد می‌توان گفت که درآمدهای نفتی «محقق نشده» تا پایان مهرماه به 333 همت و درآمدهای نفتی «محقق شده» تا پایان این دوره زمانی به 499 همت رسیده است.
با توجه به این که مرسوم است ارقام معاملات نفتی به دلار بیان شود از نرخ تسعیر ارز 28 هزار و 500 تومانی برای تبدیل واحد این ارقام استفاده شده است. البته برای بخش‌های مختلف درآمد نفتی از نرخ‌های تسعیر گوناگون استفاده می‌شود و بهتر است برای تبدیل درآمد نفتی به دلار، از میانگین وزنی این نرخ‌ها استفاده شود. نرخ 28 هزار و 500 تومانی خوشبینانه‌ترین حالتِ در نظر گرفته شده است.
بر این اساس، درآمد نفتی محقق شده هفت ماهه 17.5 میلیارد دلار برآورد شده که رقم روزانه آن برابر با 81 میلیون دلار است.

سه سناریو درمورد قیمت فروش نفت در هفت ماه نخست 1402
رئیس سازمان برنامه در اظهاراتی که روز اول آبان‌ماه داشت اشاره کرده بود که قیمت و حجم فروش نفت ایران به ترتیب کمتر از 80 دلار و 1.5 میلیون بشکه در روز بوده است. او بیان کرد: «فرض بر این بوده که نفت را با قیمت ۸۰ دلار و به میزان ۱.۵ میلیون بشکه بفروشیم اما در بسیاری ماه‌های سال قیمت فروش و میزان صادرات کم بوده است». به همین جهت، سه سناریو بر اساس فروش یک میلیون، 1.3 میلیون و 1.5 میلیون بشکه نفت در روز در نظر گرفته شده است.
در سناریوی اول، اگر دولت روزانه «یک میلیون بشکه نفت» فروخته باشد، با تقسیم‌کردن ارزش فروش روزانه نفت بر تعداد آن، قیمت هر بشکه نفت 81 دلار برآورد می‌شود. این قیمت، بالاترین رقم به دست‌آمده از فروش نفت هفت ماهه نخست ایران در این محاسبات است.
در سناریوی دوم فرض شده که «1.3 میلیون بشکه نفت» در هر روز به فروش رسیده است که در نتیجه آن قیمت هر بشکه نفت به 62.3 دلار می‌رسد.
در سناریوی سوم، فروش روزانه نفت «1.5 میلیون بشکه» در نظر گرفته شده که بر طبق آن هر بشکه نفت قیمتی برابر با 54 دلار دارد.
البته این ارقام بر اساس محاسباتِ صورت گرفته طبق رقم اعلامی از سوی رئیس سازمان برنامه است و اظهارنظر دقیق‌تر نیاز به اطلاعات بیشتر دارد چرا که تا کنون آمار دقیقی از حجم و قیمت فروش نفت به دست نیامده است.

منابع ارزی
این در حالی است که معاون ارزی بانک مرکزی گفته است که از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا بیستم آبان ماه حدود ۴۲ میلیارد دلار ارز تأمین شده است بر اساس صحبت‌های معاون ارزی بانک مرکزی، از ابتدای سال ۱۴۰۲ تا بیستم آبان ماه حدود ۴۲ میلیارد دلار ارز تأمین شده است. همچنین برای اولین بار از ابتدای سال بودجه ارزی تدوین شود و علاوه بر این جهت تعادل در سبد ارزی، متناسب با ارزهای مصرفی،‌ ارزهای مورد نظر تهیه و تبدیل شود.
معاون ارزی بانک مرکزی در جلسه ارزی با محوریت «تجارت خارجی، تخصیص و تأمین ارز و ترخیص» اعلام کرد که میزان تخصیص ارز از ابتدای سال جاری تا بیستم آبان ماه به حدود ۵۲ میلیارد دلار رسیده که از این میزان ۴۲ میلیارد دلار آن تأمین شده است. این عدد نسبت به سال گذشته رشدی معادل ۳ درصد (بالغ بر یک میلیارد دلار) را نشان می‌دهد. از مجموع ۴۲ میلیارد دلار ارز تامین شده، سهم وزارت صمت ۲۶.۶ میلیارد دلار، سهم وزارت جهاد کشاورزی ۱۰.۴ میلیارد دلار و سهم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ۲.۷ میلیارد دلار بوده است. منابع ارزی تامین ارز نیز شامل حدود ۱۲ میلیارد دلار در حوزه ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومانی، ۲۰ میلیارد دلار در نیما و حدود ۱۰ میلیارد دلار ارز در حوزه «ارز اشخاص» بوده است.

تدوین بودجه ارزی
با همکاری دو وزارتخانه صمت و جهاد کشاورزی برای اولین بار از ابتدای سال بودجه ارزی تدوین شد و این بودجه به صورت ماهانه نظارت و پایش می‌شود و به صورت نظام‌مند از طریق سامانه جامع تجارت و به تفکیک موارد مشخص شده، بودجه‌های ارزی تخصیص و تأمین می‌شود. لذا در حال حاضر انضباط مناسبی در حوزه ارزی حاصل شده است که نتیجه آن آرامشی است که در بازار ارز نمود یافته است. برنامه آتی بانک مرکزی این است که مباحث تخصیص و تأمین ارز به صورت بهینه و با دقت بیشتر انجام شود و ارز به جای واسطه محور بودن، مستقیماً به ثبت سفارش‌ها اختصاص یابد.
قرار است با اتکا به نقشه ارزی صادراتی کشور و متناسب با ارزهای مصرفی،‌ ارزهای مورد نظر تهیه و تبدیل می‌شود تا این گونه در یک ارز با مازاد عرضه یا مازاد تقاضا مواجه نشویم. همچنین این امر موجب تسهیل تخصیص ارز و کاهش مدت زمان دسترسی به ارز می‌شود. این اقدام در بخش خزانه داری بانک مرکزی آغاز شده و ظرف یک یا دو ماه آینده ارزی نخواهیم داشت که صفی برای خرید آن باشد. مدت زمان صف در تخصیص و تأمین ارز کوتاه خواهد شد و برنامه‌ریزی به صورتی خواهد بود که در کمتر از ده روز تخصیص و تامین انجام شود که البته کاهش چشمگیری در این زمینه حاصل شده است.

سقوط قیمت نفت در بازار جهانی

0
سقوط قیمت نفت در بازار جهانی

قیمت هر بشکه نفت برنت دریای شمال امروز با ۲ دلار و ۵ سنت معادل ۲.۴۵ درصد کاهش به ۸۱ دلار و ۶۲ سنت رسید.

به گزارش دستاورد صنعت به نقل از رویترز، قیمت نفت حدود ۳ درصد در روز جمعه کاهش یافت و یک کاهش هفتگی را هم به دنبال اظهارات مقامات بانک مرکزی آمریکا مبنی بر به تعویق افتادن حداقل دو ماهه کاهش نرخ بهره تجربه کرد.

قیمت هر بشکه نفت برنت دریای شمال امروز با ۲ دلار و ۵ سنت معادل ۲.۴۵ درصد کاهش به ۸۱ دلار و ۶۲ سنت رسید. نفت وست تگزات اینترمدیت آمریکا هم با ۲ دلار و ۱۲ سنت معادل ۲.۷۰ درصد کاهش ۷۶ دلار و ۴۹ سنت معامله می‌شود.

نفت برنت حدود ۲ درصد و نفت آمریکا بیش از ۳ درصد طی یک هفته گذشته کاهش قیمت داشتند. اما نشانه‌های سلامت تقاضا برای سوخت و نگرانی در مورد عرضه می‌تواند قیمت را در روزهای آینده بالا ببرد.

کریستوفر والر رئیس فدرال رزرو آمریکا در روز پنجشنبه گفت سیاستگذاران این بانک باید کاهش نرخ بهره را حداقل دو ماه دیگر به تعویق بیندازند. این اقدام رشد اقتصاد را کند کرده و تقاضا برای نفت را محدود می‌کند.

فدرال رزرو نرخ بهره را از ماه ژوئن سال گذشته میلادی بین ۵.۲۵ تا ۵.۵ درصد ثابت نگه داشته است و سیاستگذاران این بانک نگران تغییر سریع سیاست‌های پولی هستند.

تحلیلگران بانک سرمایه‌گذاری جی پی مورگان اعلام کردند تقاضا برای نفت ۱.۷ میلیون بشکه در روز طی یک ماه گذشته افزایش داشته است.

در این بین، گفتگوهای آتش بس در غزه در پاریس در جریان است و به نظر می‌رسد روند رسیدن به پایان درگیری‌ها و آزادسازی گروگان‌ها جدی‌تر دنبال می‌شود.

اما تنش‌ها در دریای سرخ همچنان ادامه دارد و حمله به کشتی‌های عازم فلسطین اشغالی توسط یمن هر روز نفتکش‌های بیشتری را وادار به تغییر مسیر می‌کند.

تعداد چاه‌های نفت آمریکا که اولین نشانه تولید این کشور در آینده هستند ۶ حلقه در این هفته افزایش یافته و به ۵۰۳ رسیده است.

مسئولیت‌های اجتماعی گوگل در حوزه محیط زیست

0
مسئولیت‌های اجتماعی گوگل در حوزه محیط زیست

دستاورد صنعت / گوگل برای جایگزین کردن انرژی مصرفی خود با انرژی های پاک هم سرمایه گذاری زیادی انجام داد و از سال ۲۰۱۷ تا سپتامبر سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۱۸ قرارداد برای ساخت مزارع انرژی بادی و خورشیدی امضا کرده است.
شرکت گوگل یکی از فعال‌ترین شرکت‌های دنیای تکنولوژی در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی است و در یک دهه گذشته بارها به عنوان برترین شرکت دنیا از نظر میزان سرمایه‌گذاری در این بخش شناخته شده است.
اخیرا این شرکت سرمایه‌گذاری‌های خود را روی حفاظت از محیط زیست متمرکز کرده است. طبق گزارش نشریه edie.net شرکت گوگل سرمایه‌گذاری زیادی در جهت افزایش بهره‌وری انرژی در مراکز پردازش داده‌های خود انجام داده است.
این شرکت در گزارش رسمی خود که ابتدای سال جاری منتشر کرد خبر داد راندمان مصرف انرژی در شرکت گوگل در سال ۲۰۱۹ دو برابر سال ۲۰۱۷ بوده است که نشان از موفقیت بزرگی دارد.

انرژی های نو
گوگل برای جایگزین کردن انرژی مصرفی خود با انرژی‌های پاک هم سرمایه‌گذاری زیادی انجام داده و از سال ۲۰۱۷ تا سپتامبر سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۱۸ قرارداد برای ساخت مزارع انرژی بادی و خورشیدی امضا کرده است.
قرار است که بخشی از این مزارع برای تامین انرژی مورد نیاز شرکت گوگل کار کنند تا نیاز این شرکت به استفاده از برق تولید شده در نیروگاه‌های زغال سنگی و نفتی و گازی کم شود و بخش دیگر به تامین انرژی مورد نیاز مصرف‌کنندگان دیگر اختصاص یابد.

حمل و نقل سبز
دومین پروژه مهمی که شرکت گوگل در سال‌های اخیر روی آن سرمایه‌گذاری کرده است، پروژه حمل و نقل الکتریکی یا سبز است. افزایش سهم خودروهای الکتریکی در بازار، استفاده از متروهای فعال با برق و اضافه کردن دوچرخه به ناوگان حمل و نقل عمومی امریکا از جمله این طرح ها است.
استفاده آزمایشی از خودروهای الکتریکی به عنوان تاکسی در سان فرانسیسکو یکی از گام‌هایی بود که شرکت گوگل در جهت انجام مسئولیت‌های اجتماعی خود در حوزه محیط زیست برداشت.

صنعت بازیافت
حوزه دیگری که گوگل روی آن متمرکز است، صنعت بازیافت و ضرورت توسعه این صنعت در دنیا است. طبق گزارش منتشر شده توسط نشریه edie.net مقامات گوگل بر این باورند باید وسایل تکنولوژیکی که وارد بازار می‌شوند و گوگل هم در عرضه آن نقش دارد، امکان بازیافت داشته باشند در غیر این صورت آسیب‌های زیست محیطی زیادی ایجاد می‌کنند و سالیان سال در طبیعت باقی می‌مانند. اگر ما نتوانیم از این تجهیزات دوباره استفاده کنیم ، چند ده سال آینده با زباله دان‌های بزرگ وسایل الکترونیکی مواجه خواهیم بود که سلامت انسان‌ها را نیز تهدید می‌کند.

درک مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) در زمان بحران

0
درک مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) در زمان بحران

دستاورد صنعت / بحران ها به عنوان یک آزمون تورنسل برای شرکت ها عمل می کنند و تعهد واقعی آنها را به مسئولیت اجتماعی آشکار می کنند. سازمان‌ها با یادگیری از تجربیات گذشته و گنجاندن درس‌ها در استراتژی‌های CSR خود، می‌توانند به ساختن آینده‌ای انعطاف‌پذیرتر، پایدارتر و از نظر اجتماعی مسئولیت‌پذیر کمک کنند.
در دنیای امروزی که به سرعت در حال تغییر است، مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) توجه و اهمیت زیادی پیدا کرده است. CSR به تعهد یک شرکت برای عمل اخلاقی و کمک به رفاه جامعه اشاره دارد. با این حال، آزمون واقعی تعهد یک سازمان به CSR این است که چگونه در مواقع بحران واکنش نشان می دهد. هدف این مقاله بررسی نقش و تاثیر CSR در مواقع بحران از منظر تحلیلی است.

تجزیه و تحلیل تاثیر بحران بر استراتژی های مسئولیت اجتماعی شرکت
شرایط بحرانی می تواند تأثیر عمیقی بر استراتژی های مسئولیت اجتماعی شرکت ها داشته باشد. در مواقع بحران، شرکت ها برای محافظت از ثبات مالی خود با فشار زیادی مواجه می شوند که اغلب منجر به تغییر اولویت ها می شود. در چنین شرایطی، ابتکارات CSR ممکن است در اولویت نباشند؛ زیرا سازمان ها بر اقدامات کاهش هزینه و بقا تمرکز می کنند. این موضوع می تواند به کاهش بودجه برای اهداف اجتماعی و زیست محیطی منجر شود و بر جوامع و سهامدارانی که شرکت به آنها خدمات می دهد، تأثیرات منفی بگذارد.
علاوه بر این، بحران‌ها اغلب آسیب‌پذیری‌ها و ضعف‌های موجود در استراتژی‌های CSR شرکت را آشکار می‌کنند. به عنوان مثال، اگر یک بحران نشان دهد که ابتکارات CSR یک شرکت عمدتاً با انگیزه های بازاریابی و روابط عمومی انجام شده است، می تواند به شهرت شرکت آسیب برساند و اعتماد را در بین سهامداران از بین ببرد. بنابراین، موقعیت‌های بحرانی فرصتی را برای سازمان‌ها فراهم می‌کند تا استراتژی‌های CSR خود را دوباره ارزیابی و تقویت کنند و اطمینان حاصل کنند که با ارزش‌ها و اصول اصلی‌شان همسو هستند.
ارزیابی اثربخشی ابتکارات CSR در رسیدگی به شرایط بحرانی
برای ارزیابی اثربخشی ابتکارات CSR در پرداختن به موقعیت‌های بحرانی، توجه به نتایج به‌دست‌آمده و تأثیر آن بر ذینفعان آسیب‌دیده ضروری است. شرکت‌هایی که استراتژی‌های CSR قوی دارند، برای پاسخ‌گویی مؤثر به بحران‌ها مجهزتر هستند. به عنوان مثال، در طول همه‌گیری COVID-19، شرکت‌هایی که با ابتکارات CSR به خوبی تثبیت شده بودند، منابع خود را به سمت حمایت از سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی، ارائه کمک به جوامع آسیب‌پذیر و حفاظت از رفاه کارکنان خود هدایت کردند.
علاوه بر این، ابتکارات CSR موثر در طول یک بحران شامل ارتباطات شفاف و همکاری با سهامداران است. این شامل گزارش به موقع و دقیق از اقدامات انجام شده توسط شرکت، تصدیق هرگونه کاستی و جستجوی فعالانه بازخورد از ذینفعان است. با انجام این کار، سازمان ها می توانند تعهد خود را به مسئولیت اجتماعی و مسئولیت پذیری، تقویت اعتماد و حسن نیت نشان دهند.

آینده مسئولیت اجتماعی شرکت: درس گرفته شده از تجربیات بحران
شرایط بحرانی بدون شک اهمیت مسئولیت اجتماعی شرکت ها را برجسته کرده است. همانطور که به سمت آینده حرکت می کنیم، سازمان ها باید درس های آموخته شده از تجربیات بحران را در استراتژی های CSR خود بگنجانند. این شامل اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه نسبت به CSR، ادغام آن در مدل اصلی کسب و کار شرکت به جای تلقی آن به عنوان یک افزونه است. علاوه بر این، شرکت ها باید پایداری و انعطاف پذیری بلندمدت را در اولویت قرار دهند و اطمینان حاصل کنند که تلاش های CSR آنها با سناریوهای مختلف بحران سازگار است.
علاوه بر این، همکاری و مشارکت با سازمان‌های دولتی و غیردولتی نقشی حیاتی در افزایش اثربخشی طرح‌های CSR در طول بحران ایفا می‌کند. با همکاری یکدیگر، شرکت ها می‌توانند از منابع و تخصص خود برای مقابله با چالش های پیچیده استفاده کنند و تأثیر معناداری بر جامعه بگذارند.
در نتیجه، بررسی مسئولیت اجتماعی شرکت در زمان بحران، بینش های ارزشمندی را در مورد تأثیر بحران ها بر استراتژی های CSR و اثربخشی طرح های CSR در پرداختن به این چالش ها ارائه می دهد. بحران ها به عنوان یک آزمون تورنسل برای شرکت ها عمل می کنند و تعهد واقعی آنها را به مسئولیت اجتماعی آشکار می کنند. سازمان‌ها با یادگیری از تجربیات گذشته و گنجاندن درس‌ها در استراتژی‌های CSR خود، می‌توانند به ساختن آینده‌ای انعطاف‌پذیرتر، پایدارتر و از نظر اجتماعی مسئولیت‌پذیر کمک کنند.

استراتژی منحصر به فرد ‌‌اپل برای موفقیت

0
استراتژی منحصر به فرد ‌‌اپل برای موفقیت

دستاورد صنعت / شاید برایتان سوال باشد که اپل با چنین استراتژی قیمت‌گذاری بالایی که دارد، چگونه می‌تواند مشتریان خود را حفظ کند؟ در واقع اپل همیشه بر روی ویژگی‌های خاص و کیفیت متمرکز بوده و زمانی محصولات خود را معرفی می‌کند که مطمئن باشد برای مصرف‌کننده ارزش پرداخت قیمت بالا را دارد.
اپل گران‌ترین برند جهان در صنعت تکنولوژی، نامی مشترک در قلب میلیون‌ها نفر است که با استراتژی‌های بی‌نظیرش تبدیل به نمادی از موفقیت و زندگی لوکس شده و چنان در بازاریابی موفق است که سایر شرکت‌ها آن را معیاری برای ارزیابی خود قرار داده‌اند. اگر شما هم صاحب کسب‌وکاری هستید احتمال زیاد به این فکر می‌کنید که چنین نتایج شگفت‌انگیز چگونه به دست آمده؟

تبلیغات هوشمندانه
برای موفقیت بهتر است با روش‌های بازاریابی سنتی خداحافظی کنید. برای مثال امروزه بسیاری از کسب‌وکارها از تبلیغات کلیکی استفاده می‌کنند. در این روش شما مبلغی را برای تبلیغات خود در نظر می‌گیرید و با هر کلیک که روی تبلیغتان در دنیای اینترنت شود، مقداری از این بودجه کم خواهد شد. این استراتژی بد نیست اما می‌توانید باهوش‌تر عمل کنید، مثل اپل. تبلیغات به سبک اپل بر دو اصل متکی است: نشان دادن محصول در دست افراد مشهور و رضایت مشتریان.
شاید بگویید من که نمی‌توانم محصول خود را به دست بازیگر مشهوری مثل کارداشیان بسپارم. این نگرانی‌ها را کنار بگذارید زیرا می‌توانید یک بلاگر محبوب را متقاعد کنید تا برای شما تبلیغ کند. به‌علاوه اپل، محصولاتش را به صورت رایگان در اختیار مشتریان بالقوه قرار می‌دهد. هدف از این رویکرد ایجاد تصاویر مثبت در ذهن مخاطبان است. اگر آزمایش رایگان برای کسب‌وکار شما امکان‌پذیر نیست، می‌توانید با مشتریان خود تماس بگرید و از آن‌ها بخواهید بر اساس تجربیات واقعی خود، نظراتشان را در صفحه شما به اشتراک بگذارند. اما به این نکته توجه کنید، شخصی که نقد و بررسی را می‌نویسد باید پروفایل و نام واقعی داشته باشد.


تعهد به کیفیت
یکی دیگر از راهکارهای کلیدی بازاریابی اپل برای کسب درآمد این است که هرگز درگیر جنگ قیمت نمی‌شود. برای مثال یک لپ‌تاپ با رم هشت و صفحه نمایش 14 اینچی از برند مایکروسافت حدود 900 دلار به فروش می‌رسد، در حالی که همین لپ‌تاپ با مشخصات مشابه از برند اپل بیش از 1200 دلار است. شاید برایتان سوال باشد که اپل با چنین استراتژی قیمت‌گذاری بالایی که دارد، چگونه می‌تواند مشتریان خود را حفظ کند؟ در واقع اپل همیشه بر روی ویژگی‌های خاص و کیفیت متمرکز بوده و زمانی محصولات خود را معرفی می‌کند که مطمئن باشد برای مصرف‌کننده ارزش پرداخت قیمت بالا را دارد. پس سعی کنید محصولی را ارائه دهید که در بازار شما را از بقیه رقبا متمایز کند.

هم‌صدا با زبان مشتری
در دنیای اپل سادگی حرف اول را می‌زند. کمپین‌های بازاریابی پیچیده با اطلاعات تخصصی و فراوانی که به کاربران می‌دهند، آن‌ها را حسابی گیج می‌کنند. اپل خیلی زود به این موضوع پی‌برد. اگر سری به سایتش بزنید می‌بینید که خبری از طراحی و رنگ‌های عجیب و غریب نیست. اپل در نهایت سادگی و زیبایی بر ویژگی‌هایی تاکید می‌کند که همواره نیاز مصرف‌کنندگان بوده است. این استراتژی در طراحی، بسته‌بندی محصولات و حتی نام برند، به وضوح آشکار است. تحقیقات نشان می‌دهد که تنها 16 درصد کاربران هستند که کل محتوا را می‌خوانند و بقیه یعنی 79 درصد دیگر فقط به کلمات کلیدی توجه می‌کنند. بنابراین برای سرفصل‌ها، کلمات را طوری انتخاب کنید که برای همه قابل فهم باشد تا مخاطبان را مدت زمان بیشتری در سایت شما نگه دارد. به علاوه رفتار مشتریان را در شبکه‌های اجتماعی بررسی کنید تا درک بیشتری از کاربران داشته باشید و بتوانید با زبان خودشان با آن‌ها ارتباط بگیرید و به احساساتشان نفوذ کنید.

روایت‌گر احساس
آنتونیو داماسیو که نویسنده و استاد علوم اعصاب است، می‌گوید: احساسات نقش مهمی در فرایند تصمیم‌گیری ما دارند به ویژه زمانی که در حال خرید هستیم. اپل به خوبی این موضوع را درک کرده و احساس مخاطبان را هدف قرار می‌دهد. اولین تبلیغ آی‌پد در سال ‌‌2010 را به یاد دارید؟ این غول فناوری در مورد حافظه یا عمر باتری‌‌ حرف نمی‌زد اما افراد خوشحالی را نشان می‌داد که در اتاق نشیمن دور هم نشسته بودند و با ابزارهای جدیدشان از زندگی لذت می‌بردند. اپل با این راهکار زیرکانه‌اش نشان می‌داد که آیپد تنها یک ابزار کاربردی نیست بلکه شما با خرید این محصول می‌توانید کیفیت زندگی خودتان را افزایش دهید و حس خوبی را تجربه کنید.
در نهایت اینکه، از زمان معرفی اولین آیفون تا به امروز اپل به عنوان یک اسطوره فناوری در ذهن مردم جاودانه شده است. شما هم می‌توانید با الهام گرفتن از این استراتژی‌ها روز به روز به موفقیت نزدیک‌تر شوید.

صنعت خودرو فرمان را در دست می گیرد

0
صنعت خودرو فرمان را در دست می گیرد

دستاورد صنعت / در سال‌های اخیر، صنعت خودرو نه تنها از نظر فناوری و طراحی، بلکه در رویکرد خود نسبت به مسئولیت‌پذیری اجتماعی نیز دستخوش تحولی چشمگیر بوده است. خودروسازان نیاز به پذیرش پایداری و شیوه‌های اخلاقی را تشخیص می‌دهند، زیرا تأثیر آنها بر محیط زیست و جامعه به طور فزاینده‌ای آشکار می‌شود. با تمرکز بیشتر بر مسئولیت اجتماعی، صنعت خودرو راه را برای آینده‌ای پایدارتر و اخلاقی تر هموار می‌کند.

تغییر صنعت خودرو به سمت مسئولیت اجتماعی
صنعت خودرو مدت‌هاست که با اثرات منفی زیست‌محیطی مانند آلودگی هوا و انتشار کربن همراه بوده است. با این حال، در سال‌های اخیر، تغییر قابل توجهی به سمت مسئولیت اجتماعی در این صنعت رخ داده است. خودروسازان نیاز به کاهش ردپای زیست محیطی خود و رسیدگی به نگرانی های مصرف‌کنندگانی را که به طور فزاینده‌ای نسبت به پایداری آگاه می‌شوند، تشخیص می‌دهند. این تغییر در تلاش‌ شرکت‌های بزرگ خودروسازی برای توسعه و تولید خودروهای الکتریکی و هیبریدی مشهود است که جایگزین‌های سازگار با محیط‌زیست برای خودروهای سنتی بنزینی هستند. علاوه بر این، بسیاری از خودروسازان در حال سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه برای بهبود بهره وری سوخت، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کشف سوخت‌های جایگزین هستند.


چگونه خودروسازان از پایداری و شیوه های اخلاقی استقبال می کنند
خودروسازان نه تنها بر کاهش اثرات زیست محیطی خود تمرکز می‌کنند، بلکه رویه‌های اخلاقی و پایدار را در سرتاسر عملیات خود در نظر می‌گیرند. این شامل اتخاذ فرآیندهای تولید پایدار، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و اجرای استراتژی‌های کاهش ضایعات است.
بسیاری از شرکت‌ها نیز استفاده از مواد بازیافتی در وسایل نقلیه خود را در اولویت قرار می‌دهند و راه‌هایی را برای پایدارتر کردن زنجیره تامین خود جستجو می‌کنند.
علاوه بر این، خودروسازان به طور فزاینده‌ای درگیر فعالیت‌های بشردوستانه و طرح‌های توسعه جامعه هستند تا فراتر از کسب و کار اصلی خود به جامعه کمک کنند. این تلاش‌ها نه تنها با هدف کاهش اثرات منفی صنعت خودروسازی بلکه ایجاد اثرات مثبت اجتماعی و زیست محیطی صورت می‌گیرد.

تغییر جهت: تأثیر رانندگی با مسئولیت اجتماعی
تغییر صنعت خودرو به سمت مسئولیت اجتماعی تنها به خودروسازان محدود نمی‌شود، بلکه به رانندگان فردی نیز گسترش می یابد.
رانندگی با مسئولیت‌پذیری اجتماعی شامل اتخاذ شیوه‌هایی است که تأثیر منفی رانندگی بر محیط و جامعه را به حداقل می‌رساند. این شامل استفاده از وسایل نقلیه کم مصرف، وسایل نقلیه حمل و نقل عمومی، و انجام تعمیر و نگهداری مسئولانه و نوسازی است.
با پذیرش عادات رانندگی مسئولیت‌پذیر اجتماعی، افراد می‌توانند به کاهش آلودگی هوا، صرفه‌جویی در انرژی و به حداقل رساندن تراکم ترافیک کمک کنند.
علاوه بر این، شیوه‌های رانندگی مسئولانه می‌تواند منجر به صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه برای افراد و جوامع شود.
سفر صنعت خودرو به سمت مسئولیت اجتماعی، نشان‌دهنده گامی مهم به جلو در ایجاد آینده‌ای پایدارتر و اخلاقی‌تر است. خودروسازان نقش خود را در رسیدگی به نگرانی‌های زیست محیطی تشخیص می‌‌دهند و اقدامات پیشگیرانه‌ای را برای کاهش تأثیر آنها بر روی کره زمین انجام می‌دهند.
صنعت خودرو با پذیرش پایداری و شیوه‌های اخلاقی، چه در سطح شرکتی و چه در سطح فردی، راه را برای آینده‌ای سبزتر و مسئولیت‌پذیر اجتماعی هموار می‌کند.
به عنوان مصرف‌کننده، می‌توانیم با انتخاب‌های آگاهانه که پایداری و شیوه‌های رانندگی مسئولانه را در اولویت قرار می‌دهند، نقشی حیاتی در ایجاد این تغییر ایفا کنیم. ما با هم می توانیم به سمت آینده‌ای حرکت کنیم که در آن صنعت خودرو و مسئولیت اجتماعی دست به دست هم بدهند.
منبع: پایگاه مسئولیت اجتماعی شرکتها

انتشار کربن و مسئولیت شرکت‌های بزرگ

0
انتشار کربن و مسئولیت شرکت‌های بزرگ

در نبرد با تغییرات آب و هوایی، نقش شرکت های بزرگ را نمی توان دست کم گرفت. این شرکت‌ها با فعالیت‌های عظیم و گستردگی جهانی خود، تأثیر قابل‌توجهی بر انتشار کربن و سلامت کلی سیاره ما دارند. با این حال، مسئولیت این شرکت ها در کاهش ردپای کربن خود اغلب مورد بحث است. در این مقاله، نگاهی به ردپای کربن شرکت‌های بزرگ خواهیم داشت و مسئولیت‌های آن‌ها و تأثیری که بر انتشار کربن دارند را بررسی می‌کنیم.

ردپای کربن شرکت های بزرگ: نگاهی دقیق تر به مسئولیت های آنها
وقتی صحبت از انتشار کربن به میان می‌آید، شرکت‌های بزرگ به‌طور غیرقابل انکار سهم عمده‌ای دارند. این شرکت‌ها با زنجیره‌های تامین گسترده، شبکه‌های حمل‌ونقل و فرآیندهای تولیدی، حجم حیرت‌آوری از گازهای گلخانه‌ای را در جو منتشر می‌کنند. در واقع، طبق گزارش پروژه افشای کربن، از سال ۱۹۸۸، تنها ۱۰۰ شرکت مسئول ۷۱ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی هستند.
مسئولیت شرکت های بزرگ در کاهش ردپای کربن فراتر از آگاهی محیطی صرف است. این موضوع مسئولیت اجتماعی و مسئولیت پذیری شرکت است. این شرکت‌ها منابع و نفوذ لازم برای اجرای شیوه‌های پایدار، سرمایه‌گذاری در منابع انرژی تجدیدپذیر و اتخاذ فناوری‌های سبزتر را دارند. شرکت های بزرگ با پیشگامی در کاهش انتشار کربن خود، می توانند راه را برای آینده ای پایدارتر هموار کنند.

بررسی تأثیر شرکت‌های بزرگ بر انتشار کربن: کشف حقیقت
تأثیر شرکت های بزرگ بر انتشار کربن بسیار گسترده است و فراتر از عملیات مستقیم آنها است. این شرکت ها به عنوان خریداران و فروشندگان عمده در بازارهای جهانی، این قدرت را دارند که بر کل زنجیره تامین تاثیر بگذارند. این بدان معناست که آنها می توانند تامین کنندگان خود را تشویق کنند تا شیوه های پایدارتری اتخاذ کنند، بهره وری انرژی را ارتقا دهند و انتشار گازهای گلخانه ای را در طول فرآیند تولید کاهش دهند. با انجام این کار، شرکت های بزرگ می توانند از نفوذ خود برای ایجاد تغییرات مثبت در مبارزه با تغییرات آب و هوایی استفاده کنند.
علاوه بر این، ردپای کربن شرکت های بزرگ محدود به فعالیت های خود آنها نیست، بلکه شامل انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده توسط محصولات و خدمات آنها نیز می شود. به عنوان مثال، ردپای کربن یک شرکت فناوری همچنین شامل انتشار گازهای گلخانه ای است که با استفاده از دستگاه های الکترونیکی آنها تولید می شود. بنابراین، طراحی و تولید محصولاتی با انرژی کارآمد و سازگار با محیط زیست و همچنین آموزش مصرف کنندگان در مورد شیوه های استفاده پایدار برای این شرکت ها بسیار مهم است.
در نتیجه، شرکت های بزرگ نقش مهمی در انتشار کربن دارند و مسئولیت کاهش ردپای کربن خود را دارند. عملیات گسترده و دسترسی جهانی آنها به آنها قدرت اجرای شیوه های پایدار و تأثیرگذاری بر زنجیره تامین آنها را می دهد. با انجام اقدامات پیشگیرانه، سرمایه گذاری در منابع انرژی تجدیدپذیر و ترویج فناوری های سبزتر، این شرکت ها می توانند تأثیر قابل توجهی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی داشته باشند. زمان آن فرا رسیده است که شرکت های بزرگ مسئولیت های خود را بپذیرند و راه را به سوی آینده ای پایدارتر هدایت کنند.

انقلاب باتری در جهان

0
انقلاب باتری در جهان

دستاورد صنعت / حوزه انرژی در جهان در حال گذار است و همین باعث شده رقابت شدیدی برای دستیابی به مواد خام که در دستگاه‌هایی مثل خودرو برقی و توربین بادی به کار می‌روند در جریان باشد. در همین راستا، کشورهایی که از لحاظ مواد معدنی غنی هستند حالا دیگر نمی‌خواهند از این رقابت بیرون بمانند.
در دهه‌های آینده، جهان به میلیاردها تن مواد معدنی مثل لیتیوم، نیکل و کبالت برای استفاده در تکنولوژی‌های انرژی سبز نیاز خواهد داشت. کشورهایی که از منابع غنی مواد معدنی برخوردارند، در حال حاضر روی تقویت صنایع خود متمرکز شده‌اند تا از این فرصت طلایی بیشترین استفاده را ببرند.
بزرگ‌ترین ذخایر این مواد معدنی در جهان در چند کشور محدود یافت می‌شوند. مثلاً استرالیا تولیدکننده نیمی از لیتیوم حال حاضر در جهان است. مثلث لیتیوم در آمریکای لاتین که شامل کشورهای شیلی، آرژانتین و بولیوی می‌شود هم بخش بزرگ دیگری از لیتیوم تولیدی در جهان را تشکیل می‌دهند. جمهوری دموکراتیک کنگو بزرگ‌ترین تولیدکننده کبالت در جهان است و بیش از هفتاد درصد از تولید جهانی را به خودش اختصاص داده است و این در حالی است که چهل درصد از تولید جهانی نیکل نیز در حال حاضر در اندونزی صورت می‌گیرد.
تام مورن‌هوت پژوهشگر ارشد در مرکز سیاست انرژی جهانی در دانشگاه کلمبیا در این خصوص می‌گوید: «در ده الی بیست سال آینده شاهد انقلاب باتری در جهان خواهیم بود و کشورهای دارنده ذخایر غنی از مواد معدنی اصلاً قصد ندارند از این قافله جا بمانند. آنها حالا قدرت ژئوپلتیک لازم را در اختیار دارند و تلاش خواهند کرد که از این قدرت به سود خود استفاده کنند.»
همان‌طور که آمریکا و اروپا در حال تدوین سیاست‌هایی برای افزایش مقاومت زنجیره‌های تامین مواد معدنی لازم برای خود هستند، رهبران کشورهای دارنده ذخایر معدنی هم به دنبال این هستند که یا کنترل دولتی بیشتری روی این منابع اعمال کنند و یا به نحوی صادرات آنها را کاهش بدهند. مثلاً در آمریکای لاتین شاهد این هستیم که کشورهای مثلث طلایی در تلاش برای ملی‌کردن صنایع خود بوده‌اند. همچنین در کشورهای آفریقایی مثل زامبیا و جمهوری دموکراتیک کنگو تلاش برای ایجاد مناطق خاص اقتصادی برای سودآوری بیشتر از ذخایر معدنی در جریان است. در استرالیا نیز اخیراً استراتژی جامع مواد معدنی مورد توجه قرار گرفت که میلیاردها دلار پول را وارد پروژه‌های جدید در این حوزه می‌کند.
کریس بری رییس یک موسسه مستقل آنالیز فلزات در این خصوص می‌گوید: «فقط آمریکا یا فقط اتحادیه اروپا نبوده‌اند که روش‌های خودشان را برای حفظ منابع به اجرا درآورده‌اند. کشورهایی مثل شیلی، آرژانتین و استرالیا هم استراتژی‌های خاص خود را در زمینه ذخایر مواد معدنی مهم به اجرا درآورده‌اند. در همه این استراتژی‌ها، تلاش برای آوردنِ بخش‌های بیشتری از زنجیره تامین به داخل کشور دیده می‌شود و هدفش این است که بیشترین ارزشی که در جریان تولید آن ماده معدنی حاصل می‌شود درنهایت به کشور مبدا برگردد و تولید فرصت‌های شغلی کند و بر اساسش بتوان مالیات گرفت و سیاست‌گذاران را در مناصب مناسب قرار داد.»
شیلی در ماه آوریل استراتژی ملی لیتیوم خود را ارائه داد که بر اساس آن، کنترل دولتی در این بخش زیاد خواهد شد. این یعنی شیلی پا جای پای مکزیک خواهد گذاشت که در سال ۲۰۲۲ همین روش ملی‌سازی را به کار گرفت؛ هر چند که درباره برنامه‌های مربوط به استخراج مواد معدنی در این دو کشور هنوز تردیدهایی وجود دارد. شیلی دومین تولیدکننده بزرگ لیتیوم در جهان است و گابریل بوریچ رییس جمهور شیلی در توضیح این ملی‌سازی گفته که چنین اقدامی یک تصمیم اقتصادی ضروری بوده است: «این فرصتی است برای گذار به اقتصاد پایدار و توسعه‌یافته. ما از دستش نخواهیم داد.»
کشورهای دیگر نیز تلاش کرده‌اند با کاهش یا منع صادرات مواد معدنی خام، صنایع ملی خود را حفظ کنند. مثلاً اندونزی که غول نیکل در جهان است، کنترل خود بر این بخش را با ملزم‌کردنِ سرمایه‌گذاران خارجی به پردازش نیکل در خاک اندونزی و ممنوع‌کردن صادرات نیکلِ خام افزایش داد.
تام مورن‌هورت معتقد است که این رویه در کشورهای دارنده ذخایر معدنی مهم ادامه خواهد داشت اما این سوال نیز مطرح خواهد شد که آیا آنها در این پروسه موفق ظاهر خواهند شد؟ یک مشکل در این راه، بی ثباتی قیمت مواد خام است که باعث افزایش ریسک سرمایه‌گذاری می‌شود. مثلاً قیمت آنها به شدت بالا می‌رود و بعد ناگهان افت پیدا می‌کند و آن میزان از درآمد مالیاتی لازم که کشور دارنده ذخایر معدنی رویش حساب کرده بود دیگر به دست نخواهد آمد و نیاز به تغییر مجدد قوانین احساس خواهد شد. این مشکل بزرگی برای آینده ملی‌سازی صنایع معدنی است.
منبع: فارن پالسی

الگوی خرید جهانی نفت تغییر کرد

0
الگوی خرید جهانی نفت تغییر کرد

تحولات دریای سرخ و افزایش هزینه‌های حمل، خرید از منابع نزدیک‌تر را برای خریداران نفت، جذاب‌تر کرده است.

به گزارش دستاورد صنعت، کاهش ترافیک نفتکش از طریق کانال سوئز، سرآغاز شکافی شده است که تحت آن، یک منطقه تجاری حول منطقه آتلانتیک متمرکز شده و شامل دریای شمال و مدیترانه است و دیگری، خلیج فارس، اقیانوس هند و شرق آسیا را دربرمی‌گیرد. بین این دو منطقه، همچنان نفت از مسیر طولانی‌تر و پرهزینه‌تر دور آفریقا، جابجا می‌شود اما الگوهای خرید اخیر، به وجود یک شکاف، اشاره دارد.

به گفته معامله‌گران، در اروپا، بعضی از پالایشگاه‌ها، از خرید نفت بصره عراق در ماه گذشته منصرف شدند و محموله‌های نفت دریای شمال و گویان را خریداری کردند. در آسیا، افزایش تقاضا برای نفت موربان ابوظبی، باعث افزایش قیمت معاملات نقدی برای اواسط ژانویه شد و جریان نفت از قزاقستان به آسیا، به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت.

طبق آمار رصد کشتی شرکت کپلر، بارگیری نفت از آمریکا به مقصد آسیا در ژانویه، بیش از یک سوم در مقایسه با دسامبر کاهش یافت.

این چند تکه شدن تجارت نفت، دائمی نخواهد بود اما در حال حاضر، متنوع کردن منابع واردات نفت را برای کشورهای وابسته به واردات مانند هند و کره جنوبی، دشوارتر کرده است. برای پالایشگاه‌ها، انعطاف پذیری برای واکنش نشان دادن سریع به تغییر عوامل پویایی بازار، محدود شده و در نتیجه، حاشیه سود آنها کمتر می‌شود.

طبق آمار شرکت کپلر که ۳۰ ژانویه منتشر شد، ترانزیت نفتکش از طریق کانال سوئز، در ژانویه، ۲۳ درصد در مقایسه با نوامبر کاهش یافت. این کاهش برای گاز مایع شده (ال‌پی‌جی) و گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) شدیدتر بود و ترانزیت آنها به ترتیب، ۶۵ درصد و ۷۳ درصد کاهش یافت.

در بازارهای محصولات نفتی، صادرات دیزل و سوخت جت از هند و خاورمیانه به اروپا و نفت کوره و نفتا از اروپا به آسیا، بیش از تجارت محصولات دیگر متاثر شده است. قیمت آسیایی نفتا که خوراک پتروشیمی است، هفته گذشته، به دلیل نگرانی از دشوار شدن تامین از اروپا، به بالاترین میزان در دو سال اخیر صعود کرد.

تاثیر اختلال ترانزیت از مسیر دریای سرخ، بواسطه هزینه‌های بالاتر حمل، در قیمت نفت منعکس شده و پالایشگاه‌ها را تشویق کرده است از نزدیکترین منطقه ممکن، خوراک خود را تامین کنند. نرخ نفتکش‌های سوئزمکس از خاورمیانه به شمال غرب اروپا، از اواسط دسامبر، حدود نیمی افزایش یافته است. بهای معاملات نفت برنت که قیمت پایه بازار بین‌المللی است، طی همین مدت، حدود هشت درصد افزایش یافت.

در این بین، معامله‌گران اظهار کردند: هزینه نفت تحویل داده شده از آمریکا به آسیا، در مدت سه هفته در ژانویه، بیش از دو دلار در هر بشکه افزایش یافت.

بر اساس گزارش بلومبرگ، انتظار نمی‌رود وضعیت در دریای سرخ در به تغییرات بلند مدت در جریان تجارت نفت منتهی شود اما تنش‌های ژئوپلیتیکی منطقه شاید به این زودی حل نشود.

مقالات محبوب